This thesis attempts to outline the profile of the students attending Technical High Scools (EPAL) and to investigate the criteria that led these students to choose EPAL. It is widely believed that EPAL is mainly attended by weak students who come from low socio-economic background and low parental educational level. Furthermore, several studies have shown that it is common for EPAL students to have jobs and that the technical – vocational education is a "male dominated" space. Taking as an incentive the above findings, the thesis describes the technical education and attempts to investigate the technical education from the sociological perspective. To examine this, a quantitative research was conducted at the EPAL in Mires, Crete, with a sample of 224 students. A self-reporting questionnaire was used consisting of closed-form questions. The students’ responses were analyzed with the statistical package for social sciences SPSS. The results converge with other surveys: the students who attend the particular school are overwhelmingly boys, a large fraction exhibits poor performance, the parents of most students have low educational level, a very large percentage of the students are working in various jobs and many of the students think that they would not succeed in General High School. On the other hand, a very large percentage of the students are well informed about the future prospects offered by the vocational education they have chosen and they seem to be conscious in their choice to study at EPAL, as well as in their future plans. The thesis deals with only one case study and thus it is difficult to generalize on the findings. As the technical education faces many difficulties, it is necessary to conduct further research which can help addressing the problems.
Η παρούσα εργασία επιχειρεί να σκιαγραφήσει το προφίλ των μαθητών/ τριών που φοιτούν στα ΕΠΑ.Λ. και να διερευνήσει τα κριτήρια με τα οποία καταλήγουν στην επιλογή αυτή. Κοινός τόπος είναι ότι στα ΕΠΑ.Λ. φοιτούν οι «αδύναμοι/ ες» μαθητές/ τριες, που προέρχονται από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα και που το μορφωτικό επίπεδο των γονέων τους είναι χαμηλό. Επιπλέον, διάφορες έρευνες έχουν καταδείξει το γεγονός ότι οι μαθητές/ τριες των επαγγελματικών λυκείων συνήθως εργάζονται και ότι η επαγγελματική εκπαίδευση είναι ένας «ανδροκρατούμενος» χώρος. Λαμβάνοντας ως αφόρμηση τις παραπάνω διαπιστώσεις, γίνεται μία περιγραφή της επαγγελματικής εκπαίδευσης και επιχειρείται η προσέγγιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης μέσα από κοινωνιολογική σκοπιά. Προκειμένου να εξεταστούν τα παραπάνω, διεξήχθη μία ποσοτική έρευνα στο ΕΠΑ.Λ. Μοιρών, έχοντας ως εργαλείο το ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς που αποτελείται από ερωτήσεις κλειστού τύπου και λαμβάνοντας ως δείγμα τα 224 παιδιά που φοιτούν στο σχολείο αυτό. Οι απαντήσεις των παιδιών αναλύθηκαν με το στατιστικό πακέτο για τις κοινωνικές επιστήμες SPSS. Τα αποτελέσματα συγκλίνουν με τις υπόλοιπες έρευνες, καθώς τα παιδιά που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα αγόρια, παρουσιάζουν χαμηλή επίδοση, οι γονείς των περισσότερων παιδιών έχουν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, σε πολύ μεγάλο ποσοστό τα παιδιά εργάζονται και πολλά από αυτά θεωρούσαν ότι δεν θα τα καταφέρουν στο γενικό λύκειο. Εντούτοις, σε πολύ μεγάλο ποσοστό τα παιδιά είναι ενημερωμένα για τις μελλοντικές προοπτικές που τους προσφέρει ο τομέας που έχουν επιλέξει και φαίνονται συνειδητοποιημένα ως προς την επιλογή τους να φοιτήσουν στα ΕΠΑ.Λ., καθώς και όσον αφορά στα μελλοντικά τους σχέδια. Παρά ταύτα, πρόκειται για μία μελέτη περίπτωσης και αυτό καθιστά δύσκολη τη γενικευσιμότητα των αποτελεσμάτων. Καθώς η επαγγελματική εκπαίδευση αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, κρίνεται απαραίτητο να διεξαχθούν περαιτέρω έρευνες, προκειμένου να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.
