δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
Το Παλαιστινιακό ζήτημα από τη ίδρυση του Ισραήλ το 1948 ως τη συμφωνία ειρήνης του Κάμπ Ντέιβιντ το 1979
(EL)
Πάχου, Σταματίνα
aegean
Το παλαιστινιακό Ζήτημα αποτέλεσε από τις αρχές του 20ου αιώνα ένα σημαντικό πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Αραβικού κόσμου, οδηγώντας σε μεγάλες και επικίνδυνες πολεμικές συγκρούσεις με ανυπολόγιστη απώλεια ανθρώπινων ζωών και ταυτόχρονα σε απώλεια εδαφών και πληθυσμιακών μεταλλαγών.
Η περιοχή της Παλαιστίνης εδώ και χιλιάδες χρόνια αποτελεί πεδίο σύγκρουσης μεταξύ λαών . Στα νεότερα χρόνια όμως ιδιαίτερα μετά την ίδρυση του κράτους των εβραίων και συγκεκριμένα του Ισραήλ, πράξη που αποφασίστηκε σύντομα μετά τη λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου , η περιοχή αυτή ταλανίζεται από νέες συγκρούσεις μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών. Η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών που προέβλεπε παράλληλη ίδρυση αυτόνομου Παλαιστινιακού κράτους, που ουσιαστικά ποτέ δεν εφαρμόστηκε, έπαιξε όμως σημαντικό ρόλο στις συγκρούσεις που ακολούθησαν στα επόμενα χρόνια και οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.
Το σχέδιο διχοτόμησης που επιβλήθηκε από τον ΟΗΕ το 1947 με την οποία αποφασίστηκε η διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε δύο διαφορετικά κράτη, τα οποία διέφεραν σε ποιοτικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, ως προς τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την θρησκεία, οδήγησε στην πόλωση δυο στρατοπέδων τα οποία συγκρούονταν μεταξύ τους με σκοπό την κυριαρχία της περιοχής. Οι συγκρούσεις αυτές κλιμακώθηκαν το επόμενο έτος και έτσι το 1948 έφθασαν στο σημείο να συγκρουστούν με βία οι Ισραηλινοί με τους Παλαιστινίους, οι οποίοι όμως είχαν βοήθεια και από άλλες αραβικές χώρες .
Στις αρχές του 20ου αιώνα το Παλαιστινιακό πρόβλημα λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις καθώς αρχικά μια μεγάλη μάζα πληθυσμού των Εβραίων μετακινείται προς την Παλαιστίνη και μετά από χρόνια και ειδικότερα το 1948 με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Οι Εβραίοι καταφέρνουν να πάρουν στην κατοχή τους ένα τεράστιο κομμάτι εδαφών όχι μόνο από την Παλαιστίνη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή έως το 1967. Το κράτος του Ισραήλ μετατρέπεται με τις συνεχείς κατακτήσεις σε ένα ισχυρό και ατρόμητο αντίπαλο και παράλληλα μετατρέπεται σε μια υπέρμετρη απειλή για τον λαό της Παλαιστίνης και άλλους αραβικούς λαούς. Το Παλαιστινιακό Ζήτημα μετά από τις εξελίξεις αυτές λαμβάνει έναν πολυδιάστατο και οξύ χαρακτήρα που θα οδηγήσει σε τραγικά γεγονότα προκαλώντας παγκόσμιο συναγερμό. Το πρόβλημα δεν θεωρείται μόνο τοπικό ζήτημα του Ισραήλ και των Αράβων αλλά εξαπλώνεται έξω από τα σύνορα της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας πολιτικό προβληματισμό και στις μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη, καθώς ο παγκόσμιος κίνδυνος είναι ορατός και στα δικά τους σύνορα.
Η σύσταση και η εμφάνιση νέων κινημάτων πολιτικών ιδιαίτερα μετά τη δεκαετία του 1940 στους αραβικούς λαούς αποτελεί ένα δείγμα του πόσο επικίνδυνη και τραγική είχε γίνει η κατάσταση. Τα κινήματα αυτά είχαν συγκεκριμένους στόχους με θρησκευτικό, ιδεολογικό και εθνικό χαρακτήρα.
Το κίνημα του Μπάαθ δημιουργήθηκε με στόχο την στήριξη των αραβικών κρατών και την αραβική ένωση, την ελευθερία των λαών τους και την επικράτηση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Το κίνημα αυτό δεν είχε πολιτικό χαρακτήρα αλλά περισσότερο εθνικό, υπερασπίζοντας τους απελευθερωτικούς αγώνες της Παλαιστίνης και άλλων αραβικών κρατών.
Αργότερα η Παλαιστίνη κατελήφθη από το Ισραήλ και το πρόβλημα εξελίχθηκε σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι που έλαβε διεθνή χαρακτήρα. Κάθε προσπάθεια όμως των αραβικών λαών για απελευθέρωση της Παλαιστίνης δεν έφερναν το επιθυμητό αποτέλεσμα και κάθε αγώνας οδηγούνταν στην αποτυχία. Ακόμη και η συμβολή των ξένων δυνάμεων (ΗΠΑ) που αποσκοπούσαν στην αποδυνάμωση, παραίτηση και αφανισμό του Παλαιστινιακού λαού για την ισχυροποίηση του Ισραήλ και των δικών τους πολιτικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων απέτυχε, με αποτέλεσμα οι συγκρούσεις να συνεχίζονται και το Παλαιστινιακό Ζήτημα να παραμένει άλυτο ακόμη και σήμερα.
Το Ισραήλ δημιουργήθηκε από μια τάξη Ευρωπαίων Εβραίων σαν καταφύγιο για τους ομογενείς που είχαν υπάρξει για αιώνες τα θύματα της χριστιανικής Ευρώπης. Οι σιωνιστές πατέρες της ιδέας να δοθεί «μια γη χωρίς ανθρώπους, σε ανθρώπους χωρίς γη» ανακάλυψαν γρήγορα ότι η ιστορική κοιτίδα των Εβραίων είχε κατοικηθεί από αραβικό κυρίως πληθυσμό. Οι Παλαιστίνιοι Άραβες, υπήρξαν τα θύματα ενός εθνικού κράτους που ο κύριος στόχος του έγινε η προστασία των Εβραίων από την απειλή των Αράβων.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.
Βοηθείστε μας να κάνουμε καλύτερο το OpenArchives.gr.
