Η γεωργία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πρωτογενείς τομείς για τη διεθνή και την εθνική οικονομία. Ο τρόπος λειτουργίας του τα τελευταία χρόνια έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις νέες τεχνολογίες, με αποτέλεσμα να είναι ποικίλες οι εξελίξεις στον χώρο αυτό. Οι περισσότερες από αυτές τις εξελίξεις προωθήθηκαν από την ανάγκη αύξηση της παραγωγής και ενίσχυση της κερδοφορίας των αγροτών, γεγονός που οδήγησε στην υιοθέτηση πρακτικών εχθρικών προς το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται ένα κίνημα επίδειξης περιβαλλοντικής ευαισθησίας, δίνοντας έμφαση στην εφαρμογή στη γεωργία παρακτίων, που μπορούν να προστατεύσουν τη βιοποικιλότητα και την οικολογική ισορροπία και να προωθήσουν την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων. Για τον λόγο αυτό επιχειρείται η στροφή από τη συμβατική γεωργία στη βιολογική, υιοθετώντας, κατά κυρό λόγο τις βασικές αρχές της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής. Με βάση, λοιπόν, αυτά τα δεδομένα, η εργασία αυτή θα αναλύσει τον ρόλο της συμβατικής και της βιολογικής γεωργίας, αναδεικνύοντας τη σημασία της για τη βιοποικιλότητα και κυρίως, για τους επικονιαστές.
University of the Aegena
