Οι ραγδαίες αλλαγές που υφίσταται η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχουν ως αποτέλεσμα την αναθεώρηση της προσωπικής και επαγγελματικής πορείας των ατόμων. Πλέον, η ανάγκη για συνεχιζόμενη εκπαίδευση είναι εμφανής και οφείλει να λειτουργεί ως επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο καταρτίζεται, επανεκπαιδεύεται και σε κάθε στάδιο προετοιμάζεται για την Κοινωνία της Γνώσης. Για το λόγο αυτό, τελευταία παρατηρείται μια αυξανόμενη τάση συμμετοχής ενηλίκων σε προγράμματα δια βίου μάθησης προκειμένου να εμπλουτίσουν τις υπάρχουσες γνώσεις τους, να βελτιώσουν τη θέση τους σε εργασιακό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο αλλά και να αποκτήσουν νέες εμπειρίες.
Στην παρούσα εργασία γίνεται μια προσπάθεια να δοθούν τεκμηριωμένες απαντήσεις στο ερώτημα του κατά πόσο η παρακολούθηση και ολοκλήρωση προγραμμάτων δια βίου μάθησης αποτελεί παράγοντα ευημερίας των ενηλίκων εκπαιδευομένων που συμμετέχουν σε αυτά. Εξετάζονται οι στόχοι και τα κίνητρα που οδηγούν τους ενηλίκους στην παρακολούθηση προγραμμάτων δια βίου μάθησης, καταγράφονται τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, οι προσδοκίες τους από την ολοκλήρωση της παρακολούθησης αλλά και τα οφέλη της δια βίου μάθησης στη ζωή τους. Παράλληλα εντοπίζονται οι διαφορές στους στόχους, στα κίνητρα, στα οφέλη από τη συμμετοχή και την ολοκλήρωση της παρακολούθησης των προγραμμάτων σε σχέση με το φύλο, την ηλικία, την οικογενειακή κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο.
Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν τη σπουδαιότητα των προγραμμάτων δια βίου μάθησης καθώς τα οφέλη που αποκομίζουν οι ενήλικες εκπαιδευόμενοι είναι πολλαπλά είτε σε καθαρά ατομικό επίπεδο είτε σε κοινωνικό και διαπροσωπικό.
University of the Aegena
