Ο τρόπος με τον οποίο τα φυσικά αντικείμενα κατασκευάζονται, μεταφέρονται, αποθηκεύονται, διανέμονται και χρησιμοποιούνται ανά τον κόσμο δεν είναι βιώσιμος οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά. Το Φυσικό Διαδίκτυο είναι ένα νέο βιώσιμο υπόδειγμα που εισάγει ένα ανοικτό, παγκόσμιο σύστημα μεταφοράς και αποθήκευσης το οποίο βασίζεται στη φυσική, ψηφιακή και επιχειρησιακή διασυνδεσιμότητα, μέσα από διεπαφές, πρωτόκολλα και την ενθυλάκωση εμπορευμάτων. Αυτή η διπλωματική εργασία στοχεύει στο να συνεισφέρει στην πραγματοποίηση του Φυσικού Διαδικτύου, ως ένα μέσο για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του κλάδου. Υπό το πρίσμα αυτό, τόσο το Φυσικό όσο και το Ψηφιακό Διαδίκτυο ερευνώνται, αναλύονται και στη συνέχεια συγκρίνονται. Με βάση τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας, ένα μοντέλο αναφοράς εισάγεται, παρέχοντας ένα εννοιολογικό πλαίσιο. Μια εφαρμογή αυτού του μοντέλου αναφοράς σχεδιάζεται επίσης, υπό τη μορφή μίας στοιβάδας πρωτοκόλλων τριών επιπέδων.
The way physical objects are currently transported, handled, stored, realized, supplied and used throughout the world is not sustainable economically, environmentally and socially. The Physical Internet is a new sustainable paradigm introducing an open global logistics system founded on physical, digital, and operational interconnectivity, through interfaces, protocols and the encapsulation of goods. This diploma thesis aims to contribute to the realization of the Physical Internet as means to improve the sustainability of logistics. In that light, both the Physical and the Digital Internet are explored, analyzed and subsequently compared. In accordance to the results of this endeavor, a reference model is introduced, providing a conceptual framework. An implementation of this reference model is also designed in the form of three-layered protocol stack.
University of the Aegena
