Τα Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά (Α.Φ.Φ.) της χώρας μας έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολλών ερευνών λόγω της ευρύτατης σημασίας τους ως στοιχείο της βιοποικιλότητας, αλλά και των θεραπευτικών ιδιοτήτων τους. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση και αξιολόγηση διαφορών ως προς τα χημειοτυπικά χαρακτηριστικά αυτοφυών πληθυσμών Α.Φ.Φ της Ελλάδας. Στο πρώτο μέρος έγινε μελέτη της χημικής σύστασης της αμπέλου και των στέμφυλων τα οποία αποτελούν ένα γεωργικό απόβλητο καθώς εμπεριέχουν μεγάλες ποσότητες πολυφαινολών. Αξιολογήθηκε η πιθανή σχέση της δράσης των παραγόμενων εκχυλισμάτων και της σύστασής τους, ενώ διερευνήθηκε και ο βιολογικός ρόλος κάποιων από τους απομονωθέντες μεταβολίτες. Στο δεύτερο μέρος έγινε μελέτη της χημικής σύστασης των αιθερίων ελαίων και του φαινολικού δυναμικού του θυμαριού, της ρίγανης, του δίκταμου και της μαντζουράνας και προέκυψε πως περιέχουν κυρίως θυμόλη ή/και καρβακρόλη, οι οποίες συνοδεύονται πάντα από γ-τερπινένιο και π-κυμένιο. Επιπλέον, στη μαντζουράνα προσδιορίστηκε ένα αξιόλογο κλάσμα τερπενικών αλκοολών , όπως η λιναλοόλη, η τερπινεν-4-όλη και η α-τερπινεόλη. Στο πλαίσιο μιας γενικότερης έρευνας, επί των αιθερίων ελαίων προερχόμενων από φυτά της οικογένειας Lamiaceae, μελετήθηκε η αντιμικροβιακή δράση του αιθερίου ελαίου θυμαρίου (Coridothymus capitatus, πρώην Thymus Capitatus) σε σύγκριση με τη δράση αιθερίων ελαίων ρίγανης (Origanum vulgare), δίκταμου (Origanum dictamnus) και μαντζουράνας (Origanum majorana), έναντι των μικροοργανισμών Penicillium digitatum, Botrytis cinerea, Fusarium sp. (Fusarium solani var. coeruleum) και Clavibacter michiganensis subsp. Michiganensis. Για τον προσδιορισμό της χημικής σύστασης των αιθερίων ελαίων χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος GC-MS, που έχει καθιερωθεί για τέτοιες αναλύσεις, ενώ για το φαινολικό περιεχόμενο χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος HPLC. Η βιολογική δράση ενός αιθέριου ελαίου είναι αποτέλεσμα της δράσης όλων των ουσιών που συμμετέχουν σε αυτό.
University of the Aegena
