Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η ανάδειξη των δυνατοτήτων που μας προσφέρει η τεχνολογία της τρισδιάστατης απεικόνισης για την αξιοποίηση και ανάδειξη του πολιτισμικού αποθέματος. Σ’ αυτό το πλαίσιο θα εστιάσω την προσοχή μου στη μοντελοποίηση και αναπαράσταση του «αρχοντικού» που είναι γνωστό σήμερα ως το ξενοδοχείο "Πύργος Μυτιλήνης", μέσω του αντίστοιχου λογισμικού.
Η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία: τα «αρχοντικά» της πόλης της Μυτιλήνης αποτελούν ένα σημαντικό πολιτιστικό κεφάλαιο για την πόλη, αφού συνδέονται με μια συγκεκριμένη ιστορική, κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική συνθήκη: την ανάδειξη από το 19ο αιώνα ενός κοινωνικού στρώματος χριστιανών μεγαλογαιοκτημόνων, ιδιοκτητών βιοτεχνιών/βιομηχανιών (όπως ελαιοτριβείων, σαπωνοποιείων, κ. ά.), πλοιοκτητών, μεγαλεμπόρων και γενικότερα επιχειρηματιών και μεταπρατών, που κυριάρχησε σε πολλαπλές όψεις και εκδοχές των τοπικών δρωμένων.
Φυσικά η συγκρότηση του συγκεκριμένου κοινωνικού στρώματος είχε δρομολογηθεί ήδη από το 17ο ή 18ο αιώνα, σε συνάρτηση με τη μονοκαλλιέργεια της ελιάς, τη σύνδεση της Λέσβου με ένα δίκτυο διακίνησης του ελαιόλαδου και άλλων παραγώγων του με τα μεγάλα αστικά κέντρα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη), της ευρύτερης Ανατολής (Αλεξάνδρεια), αλλά και της Ευρώπης (Μασσαλία, Λονδίνο), καθώς και τη δυσπραγία των «παραδοσιακών» μουσουλμάνων μεγαλοϊδιοκτητών γης που κατείχαν το μεγαλύτερο ποσοστό των εκμεταλλεύσιμων καλλιεργειών μέχρι τότε, να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες της εκχρηματισμένης οικονομίας και της διεθνούς εμπορικής πρακτικής.
Με αυτά τα δεδομένα, η ανέγερση «αρχοντικών» κυρίως περί τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα, τα οποία ανήκαν στη συντριπτική τους πλειονότητα σε χριστιανούς που συσσώρευσαν πλούτο και συνακόλουθα κοινωνικό και πολιτικό κύρος στις ιδιαίτερες συνθήκες της εποχής, επισφραγίζει την κοινωνική ανέλιξη των ιδιοκτητών τους, ενώ παράλληλα το «νεοκλασικό» αρχιτεκτονικό στυλ που χαρακτηρίζει τα περισσότερα απ’ αυτά (με επιπρόσθετα διάσπαρτα στοιχεία «εκλεκτικισμού» ή/και «μπαρόκ») αποτυπώνει την ιδεολογική και πολιτική επιλογή μιας στροφής προς τη Δύση και μια ιδεατή «Ευρώπη». Σήμερα, τα συγκεκριμένα αρχοντικά αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Μυτιλήνης και ευρύτερα της Λέσβου και μπορούν να αξιοποιηθούν με ποικίλους τρόπους τόσο στο πλαίσιο της επιστημονικής μελέτης, όσο και στο πλαίσιο του πολιτιστικού τουρισμού.
Για την υλοποίηση της εφαρμογής χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα Cinema 4D, ένα εργαλείο ανάπτυξης και παραγωγής δισδιάστατων και τρισδιάστατων γραφικών, το Adobe Photoshop για την τελική επεξεργασία μετά το rendering, η μηχανή παιχνιδιού Unity 3D, ένα εργαλείο ανάπτυξης διαδραστικών πολυμέσων, καθώς και η γλώσσα προγραμματισμού Javascript. Επίσης, έγινε χρήση φωτογραφικής μηχανής για την ακριβή μεταφορά χρωμάτων και τη δημιουργία textures απ' τον πύργο απ' ευθείας στο Cinema 4D.
Το κτίριο αποτελεί ακριβή απεικόνιση του αληθινού αρχοντικού, η οποία βασίστηκε στα αρχιτεκτονικά σχέδια του κτιρίου, που δέχτηκε να μου δώσει ο ίδιος ο αρχιτέκτονας που ολοκλήρωσε την αποκατάστασή του, πριν αρχίσει να λειτουργεί ως ξενοδοχείο.
Ιδιαίτερη σημασία και έμφαση έχει δοθεί στις σχεδιαστικές λεπτομέρειες, καθώς πρόκειται για ένα κτίριο με πολύπλοκη αρχιτεκτονική δομή, όπως επίσης και στην τρισδιάστατη απεικόνιση, έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν «ελαφρύτερη», προκειμένου να μπορεί να κυλάει ομαλά ο σχεδιασμός, αλλά και το συγκεκριμένο project να «τρέχει» χωρίς προβλήματα στις διάφορες εφαρμογές.
University of the Aegena
