Η εκπόνηση της παρούσας πτυχιακής εργασίας, στοχεύει σε μια βασική αναφορά σχετικά με τις γυναικείες μορφές στην ελληνική γλυπτική, που έλαβε χώρα την αρχαϊκή περίοδο. Η επιλογή του θέματος πηγάζει, από το θαυμασμό που προκαλούν τα γυναικεία γλυπτά της αρχαϊκής εποχής, αλλά και από τη θέληση για περαιτέρω μελέτη η οποία οδηγεί στην κατανόηση της εξέλιξης των τεχνοτροπιών αυτών που εφαρμόστηκαν στην ελληνική γλυπτική. Η έρευνα που γίνεται εστιάζει το ενδιαφέρον της στις κόρες που φιλοτεχνήθηκαν από τις αρχές του 7ου έως τα τέλη του 6ουαι.π.χ. και εμπλουτίστηκαν με καινοτομίες που σημάδεψαν την ιστορία της αρχαϊκής γλυπτικής τέχνης. Η συγκεκριμένη χρονική περίοδος αποτελεί ένα κομβικό σημείο στην ιστορία και στην αρχαιολογία του ελληνικού πολιτισμού. Με τη λήξη των σκοτεινών αιώνων, που προηγούνται της περιόδου αυτής, ο ελληνικός κόσμος καλείται να αντεπεξέλθει και να αφομοιωθεί σε μια νέα πραγματικότητα η οποία βιώνει κοινωνικοπολιτικές αλλαγές. Προτού αναλυθεί το αρχαιολογικό και κύριο μέρος της εργασίας παρατίθενται τα σημαντικά πολιτιστικά, κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα της αρχαϊκής περιόδου. Στο πρώτο μέρος της πτυχιακής εργασίας αναλύονται βασικοί παράγοντες που δεν αλλάζουν μόνο την εικόνα του ελληνικού κόσμου στην αρχαιότητα, αλλά επιδρούν και στον ψυχικό κόσμο των ελλήνων.
University of the Aegena
