H παρούσα διατριβή εξετάζει τη γλωσσική επαφή της καππαδοκικής και της φαρασιωτικής μικρασιατικής ελληνικής διαλέκτου με την τουρκική γλώσσα, στο πλαίσιο των θεωριών της γλωσσικής επαφής. Πιο συγκεκριμένα, επιχειρείται μια ιστορική κοινωνιογλωσσική ανάλυση για πέντε από το σύνολο των ελληνόφωνων καππαδοκικών οικισμών (Ποτάμια, Τελμησός, Αξός, Φερτέκι, Ουλαγάτς) και τη φαρασιωτική, βάσει ενός συνόλου μικρο- και μακρομεταβλητών, στους τομείς της δημογραφίας, της οικονομίας, της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, της εκπαίδευσης και της θρησκείας, καθώς και αναφορικά με το γλωσσικό ρεπερτόριο των ομιλητών, με έμφαση στους φορείς διγλωσσίας. Επίσης, διερευνάται η γλωσσική επίδραση της τουρκικής, με βάση ένα διευρυμένο αριθμό γλωσσικών φαινομένων, από όλα τα επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης (φωνητική- φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη, λεξιλόγιο), προκειμένου να επιτευχθεί μια ακριβέστερη ταξινόμηση των υπό εξέταση μικρασιατικών διαλέκτων, ως προς το βαθμό τουρκικής επίδρασης, με βάση αναφοράς την κλίμακα δανεισμού της Τhomason 2001. Μετά τον ακριβέστερο δυνατό προσδιορισμό του διαφορετικού βαθμού τουρκικής επίδρασης τόσο μεταξύ των καππαδοκικών ιδιωμάτων όσο και μεταξύ της φαρασιωτικής και των καππαδοκικών ιδιωμάτων, επιχειρείται μια κοινωνιογλωσσική ερμηνεία της τουρκικής γλωσσικής επίδρασης, ενώ παράλληλα προσδιορίζονται οι μηχανισμοί και δράστες της αναγόμενης-σε- επαφή γλωσσικής αλλαγής, συμβάλλοντας στην ευρύτερη συζήτηση των θεωριών γλωσσικής επαφής για την περίπτωση της μικρασιατικής ελληνικής.
University of the Aegena
