Η παρούσα μελέτη διερευνά τη συγκρότηση του λόγου για τα ΛΟΑΤΚ δικαιώματα και τη διαχείρισή του από ακτιβιστές και ακτιβίστριες στο πλαίσιο δράσης δύο σύγχρονων ΛΟΑΤΚ οργανώσεων στην Αθήνα. Βασικό ερευνητικό στόχο αποτελεί η ανάδειξη της έννοιας του «δικαιώματος» ως ιθαγενούς κατηγορίας και λόγου και η εξέτασή της σε συνάρτηση με δύο κεντρικές παραμέτρους. Πρώτον, δεδομένης της συγκυριακής, θεσμικής κατοχύρωσης κάποιων ΛΟΑΤΚ δικαιωμάτων την περίοδο της οικονομικής κρίσης, επιχειρείται η ανίχνευση των τρόπων με τους οποίους προσλαμβάνεται και νοηματοδοτείται η «κρίση» καθώς και η διερεύνηση της διαπλοκής των λόγων για την «κρίση» με αυτούς των δικαιωμάτων. Δεύτερον, εξαιτίας της τρέχουσας, διάχυτης αμφισβήτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών της στα συμφραζόμενα της ελληνικής κρίσης, η ανάλυση εστιάζει στη σκιαγράφηση των νοηματοδοτήσεων και των χρήσεων της «Ευρώπης» και στον τρόπο που αυτές συμβάλλουν στη συγκρότηση και τη διάχυση της ρητορικής για τα ΛΟΑΤΚ δικαιώματα σε εθνικό επίπεδο. Τοποθετώντας, λοιπόν, στο επίκεντρο της ανάλυσης τη σύνθετη συνάρθρωση των λόγων για την «Ευρώπη» και την «κρίση», η ρητορική για τα ΛΟΑΤΚ δικαιώματα φαίνεται να αποτελεί ένα προνομιακό πεδίο μέσα από το οποίο οι ακτιβιστές/ριες σχολιάζουν, αξιολογούν και επαναπροσδιορίζουν έννοιες που αφορούν τον ακτιβισμό, την ευρωπαϊκή ταυτότητα, την ιδιότητα του πολίτη, το κράτος, την ισότητα, τα δικαιώματα ενώ, παράλληλα, διαπραγματεύονται τις πολύμορφες σχέσεις τους με το κράτος και την ελληνική κοινωνία και οραματίζονται νέους τρόπους σχετίζεσθαι με αυτά.
University of the Aegena
