Η διατριβή εστιάζει στις πολιτικοκοινωνικές διεργασίες που διαμόρφωσαν ένα ρωμαλέο αριστερό κίνημα, που εμφανίζεται στη Λέσβο την περίοδο του Μεσοπολέμου και κορυφώνεται τα δύο τελευταία χρόνια της Κατοχής (1943-1944). Πιο συγκεκριμένα η διατριβή επικεντρώνεται στην συγκρότηση της «Οργάνωσης» ως προπομπός του ΕΑΜ στη διάρκεια της Κατοχής, τη μεγάλη μαζικοποίησή της, ιδιαίτερα το 1944, την ανάδειξή της ως μοναδικής πατριωτικής-εθνικής δύναμης ευθύνης στο νησί και την ανάδυσή της στην τοπική εξουσία αμέσως μετά την Απελευθέρωση.
Η διατριβή διερευνά τα χαρακτηριστικά της εξουσίας του ΕΑΜ στη Λέσβο, και εστιάζει στις ιδιαιτερότητές της σε σχέση με τη δράση της οργάνωσης την ίδια περίοδο, στα γειτονικά νησιά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Η οπτική της διατριβής έχει ως άξονα τις δυναμικές που ανέπτυξε η Αριστερά την τετραετία 1943-1946, δυναμικές που την ανέδειξαν στα μάτια του λεσβιακού λαού ως μια υπεύθυνη πατριωτική δύναμη, που ακόμα και σε ταραγμένες πολιτικά περιόδους, όπως η περίοδος των Δεκεμβριανών ή του Εμφυλίου, δεν προέβη σε ακρότητες, αλλά επεδίωξε εν τοις πράγμασι την εθνική συνεννόηση. Με βάση την προσέγγιση αυτή, η διατριβή διερευνά τους λόγους για τους οποίους ειδικά στη Λέσβο η Αριστερά δεν έχασε ποτέ τη δυναμική που απέκτησε την τετραετία 1943-1946 ακόμα και μετά τον Εμφύλιο, τις επόμενες δεκαετίες του 20ου αιώνα..
