Due to its rapid development, the harmful effects of human trafficking are only fully recognised by victims when they arrive on foreign territory. The economic and political reforms that need to be implemented in the field of justice and home affairs, in particular with regard to border controls, legal migration and police cooperation, are reflected in the external relations of European countries with those of the third world, based on a border management approach. To deal with the consequences of this, the United Nations is called upon to take action with three protocols to supplement the 2000 Convention against Transnational Organized Crime, taking its official name as the Palermo Convention. This thesis deals with the fight against human trafficking in the Mediterranean. In particular, it refers to human trafficking, which has become a scourge for a large part of the world's population and is now classified as a cross-border crime in the Mediterranean region. The cross-border nature of the phenomenon has received high profile approaches from both the European Union and the United Nations. The EU, in cooperation with the International Organization for Migration, promotes with naval operations and time-bound law enforcement within the framework of the Euro-Mediterranean Partnership, the prevention and suppression of the problem at Mediterranean and global level. The EU is considered an important safeguard in combitting trafficking, both through the participation and cooperation of major governmental organisations and through various operational activities against it. To conclude the paper, a comprehensive conclusion is presented from the following information, highlighting the urgent importance that needs to be given, and is already being given by prominent stakeholders, to the management of a critical, large-scale phenomenon.
Λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της, οι βλαβερές συνέπειες της εμπορίας ανθρώπων (trafficking) αναγνωρίζονται πλήρως από τα θύματα μόνο κατά την άφιξή τους σε ξενικό έδαφος. Οι οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται να εφαρμοστούν στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, ιδίως όσον αφορά τους συνοριακούς ελέγχους, τη νόμιμη μετανάστευση και την αστυνομική συνεργασία, αντικατοπτρίζονται στις εξωτερικές σχέσεις των ευρωπαϊκών χωρών με εκείνες του τρίτου κόσμου, βάσει μιας προσέγγισης για τη διαχείριση των συνόρων. Στην αντιμετώπιση των συνεπειών που προκύπτουν, καλούνται να λάβουν μέτρα τα Ηνωμένα Έθνη με τρία πρωτόκολλα για τη συμπλήρωση της Σύμβασης του 2000 κατά του Διεθνικού Οργανωμένου Εγκλήματος, λαμβάνοντας την επίσημη ονομασία ως Σύμβαση του Παλέρμο. Η παρούσα πτυχιακή εργασία ασχολείται με την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων στη Μεσόγειο. Συγκεκριμένα αναφέρεται στο εμπόριο ανθρώπων, το οποίο έχει αποτελέσει μάστιγα για μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού και πλέον κατατάσσεται ως διασυνοριακό έγκλημα στο μεσογειακό χώρο. Η διασυνοριακότητα του φαινομένου έχει λάβει υψηλές προσεγγίσεις τόσο από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ενώσεως όσο και από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Η Ε.Ε. σε συνεργασία με το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης προάγουν με ναυτικές επιχειρήσεις και με την, σε μέγεθος χρόνου, επιβολή του νόμου στα πλαίσια της Eυρωμεσογειακής Εταιρικής Σχέσης, την πρόληψη ή και την καταστολή του προβλήματος σε μεσογειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Η Ε.Ε. θεωρείται σημαντική δικλείδα ασφαλείας όσον αφορά την καταπολέμηση του trafficking, αφενός με τη συμμετοχή και συνεργασία σημαντικών κυβερνητικών οργανισμών και αφετέρου με ποικίλες επιχειρησιακές δραστηριότητες κατά αυτού. Για την ολοκλήρωση της εργασίας παρουσιάζεται ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα από τις παρακάτω πληροφορίες, τονίζοντας την επείγουσα σημασία που επιβάλλεται να δοθεί, αλλά και που ήδη δίνεται από εξέχοντες φορείς για τη διαχείριση ενός κρίσιμου, με ευρείας κλίμακας, φαινομένου.
