This study aimed to remove paracetamol (persistent organic pollutant) from water through light activation of various oxidants. The concentration of paracetamol remained constant for all the experiments at 1 mg/L, in deionized water as solution matrix. The oxidants that were studied are the potassium persulfate (K2S2O8), potassium peroxymonosulphate (KΗSO5) and hydrogen peroxide (H2O2) and tested at equal concentrations (0.052, 0.52 and 5.2 mmol/L). The experiments were conducted in a collimated beam reactor and a specific intensity of 0.6276 mWcm-2, at 385mm.
Initially, a series of experiments were conducted in order to define the most effective oxidant regarding paracetamol removal. After that the combined effect of HP and PS activation was compared with HP and PMS activation at an overall oxidant concentration of 0.52 mM, to check whether their simultaneous activation is synergistic, additive, or antagonistic . The reaction time of experiments was 120 minutes. Also, each experiment was conducted with three times, for the determination of the standard deviation, along with the corresponding control experiments (absence of UVC radiation). After 120 minutes of reaction time, the obtained samples were analyzed with liquid chromatography, for the determination of the residual concentration of the organic pollutant.
Η πτυχιακή αυτή εργασία είχε ως στόχο την απομάκρυνση της παρακεταμόλης (έμμονος οργανικός ρύπος) από υδάτινα διαλύματα, μέσω τις ενεργοποίησης των οξειδωτικών που χρησιμοποιήθηκαν με τη μέθοδο της φωτόλυσης. Ο ρυπαντής αυτός μελετήθηκε σε σταθερή συγκέντρωση 1 mg/L, σε διαλύτη το απιονισμένο νερό. Τα οξειδωτικά που μελετήθηκαν είναι το υπερθειϊκό κάλιο (K2S2O8), το υπεροξυμονοθειικό κάλιο (KΗSΟ5) και το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2Ο2). Οι συγκεντρώσεις των οξειδωτικών ήταν ίδιας μοριακότητας (0.052, 0.52 και 5.2 mmol/L). Η δράση τους ενεργοποιήθηκε στη παρουσία ακτινοβολίας από αντιδραστήρα UV σε διάταξη ευθυγραμμισμένης ακτινοβολίας (ένταση προσπίπτουσας ακτινοβολίας 0,6276 mWcm-2). Η απόσταση που υπήρχε μεταξύ των λαμπτήρων, που τοποθετήθηκαν στο σύστημα, και του προς εξέταση δείγματος ήταν 385 mm (38,5 cm).
Διεξάχθηκε μια σειρά πειραμάτων, ούτως ώστε να προσδιοριστεί το πιο αποτελεσματικό οξειδωτικό ως προς την απομάκρυνση της παρακεταμόλης, καθώς και κατά πόσο ο συνδυασμός τους και η ταυτόχρονη ενεργοποίηση τους δρα συνεργιστικά, αθροιστικά ή ανταγωνιστικά στην απομάκρυνση της παρακεταμόλης. Ο χρόνος αντίδρασης των δειγμάτων σε κάθε περίπτωση ήταν 120 λεπτά. Επιπλέον, το κάθε πείραμα διεξάχθηκε με δείγματα τριών επαναλήψεων για προσδιορισμό της τυπικής απόκλισης με τα αντίστοιχα πειράματα ελέγχου. Το κάθε πείραμα ελέγχου έγινε χωρίς UVC ακτινοβολία. Με το πέρας των 120 λεπτών, το δείγμα αναλύθηκε με τη μέθοδο της υγρής χρωματογραφίας για τον προσδιορισμό της εναπομένουσας συγκέντρωσης του οργανικού ρύπου, καθώς και για το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε για να απομακρυνθεί.
Completed
Cyprus University of Technology
