Ο κίνδυνος εµφάνισης αθηροσκληρωτικών νόσων (ΑΝ) αξιολογείται κλινικά από το δείκτη
της LDL-χοληστερόλης (LDL-C), συγκριτικά µε ορισµένα, θεωρούµενα ως φυσιολογικά,
επίπεδά της στο αίµα. Η συγκέντρωση των LDL σωµατιδίων (LDL-P) και το µέγεθός τους
χρησιµοποιούνται µόνο στην κλινική έρευνα λόγω της περίπλοκης και δαπανηρής µέτρησής
τους. Όµως, ουδέποτε έχει δειχθεί άµεση αιτιακή σχέση µεταξύ της εµφάνισης ΑΝ και των
εν λόγω δεικτών. Η οξειδωµένη LDL (ox-LDL) είναι o µοναδικός αποδεδειγµένος κλινικός
δείκτης-αίτιο εµφάνισης ΑΝ, αλλά περιορίζεται επίσης σε κλινικές έρευνες διότι (i) έχει
απροσδιόριστη οξειδωτική κατάσταση, και (ιι) ποσοτικοποιείται µε µη ειδικές/µη
τυποποιηµένες µεθόδους. Η παρούσα µελέτη προτείνει τους ακόλουθους στόχους:
1. Αποµόνωση των LDL µέσω ανάπτυξης γρήγορης, µη υπερφυγοκεντρικής µεθόδου, και
βιοχηµικός προσδιορισµός της ox-LDL µε εύκολα µετρήσιµους, ειδικούς οξειδωτικούς
δείκτες, για την αξιόπιστη (κλινικά/ερευνητικά) αξιολόγηση του κινδύνου εµφάνισης ΑΝ.
2. Συµπλήρωση των δεικτών ox-LDL µε τους ακόλουθους έµµεσους δείκτες (σε
ολικό/κλασµατοποιηµένο αίµα, προσδιορισµένους µέσω ανάπτυξης απλών µεθόδων): (i)
Συγκέντρωση και µέγεθος των LDL-P. (ii) Περιεκτικότητα των LDL-P σε καροτενοειδή
(ως δείκτη αντιοξειδωτικής προστασίας τους). (iii) Ταυτοποίηση/ποσοτικοποίηση
οξειδωτικών και αντιοξειδωτικών παραγόντων στο αίµα, που ενδέχεται να συµβάλουν στα
επίπεδα της ox-LDL, πριν και µετά τη θεραπεία µε στατίνη (σε συνάρτηση µε τις
αντιοξειδωτικές ιδιότητές της).
3. Μελέτη της κατανοµής των νέων δεικτών σε υγιή και σε επιρρεπή στην εµφάνιση ΑΝ
άτοµα µε σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, πριν και µετά τη θεραπεία µε στατίνη, και
σύγκρισή τους µε την κατανοµή της LDL-C.
(EL)
Atherosclerosis Related Disease (ARD) risk is clinically assessed by LDL cholesterol
(LDL-C) levels compared to some, considered as normal, levels in the blood. LDL particle
(LDL-P) concentration and size are only used in clinical research due to their complex and
costly measurement. However, there has never been proved a direct causal relationship
between ARDs and those indicators. Oxidized LDL (ox-LDL) is the only proven clinical
cause-indicator for ARDs, but is also limited to clinical research because (i) its oxidative
status is biochemically undefined, and (ii) it is quantified by non-specific/non-standardized
assays. This study proposes the following objectives:
1. Isolate LDL by developing a fast, non-ultracentrifugal, method, and ox-LDL biochemical
characterization with readily measurable, specific, oxidative markers, for a more reliable
(clinical/research) assessment of ARD risk.
2. Complement the ox-LDL status indicators by the following indirect indicators in blood
serum (in whole/fractionated blood, to be determined by the development of simple
assays): (i) LDL-P concentration and size. (ii) LDL carotenoid content (as a new indicator
for LDL antioxidant protection). (iii) Identification/measurement of oxidant and
antioxidant factors in blood, which may contribute to ox-LDL levels, before and after
statin treatment (in association with its known antioxidant properties).
3. Study the distribution of the new clinical indexes in healthy and susceptible to the
emergence ARD people with type 2 diabetes, before and after statin treatment, and
compare them with the distribution of LDL-C.
(EL)
University of Patras
