Η βιβλιογραφία παρατάσσει ότι τα παιδιά που παρουσιάζουν διαταραχές αυτιστικού
φάσματος παρουσιάζουν διάφορες δυσκολίες σίτισης, όπως άρνηση τροφής,
επιλεκτική τροφή, εμετούς, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και χρόνια
δυσκοιλιότητα, καθώς και τυποποιημένη συμπεριφορά και άρνηση πραγματοποίησης
αλλαγών κατά τη διάρκεια των γευμάτων τους (Michael E. Groher, 2007). Ωστόσο
στην Ελλάδα δεν έχει διεξαχθεί ο επιθυμητός αριθμός ερευνών για τον συγκεκριμένο
τομέα.
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι διατροφικές διαταραχές των
παιδιών με αυτισμό σε συμπεριφορικό επίπεδο και κατά πόσο αυτές επηρεάζονται απο
τις διατροφικές συνήθειες των γονέων τους.
Για τα δεδομένα συλλέξαμε υλικό από δύο κέντρα λογοθεραπείας και ειδικών
θεραπειών στην Αθήνα μετά από έγγραφη, ενυπόγραφη συναίνεση μέσω του
σταθμισμένου στα ελληνικά (Sdravou et al, 2018) BPFAS, με άτυπα ερωτηματολόγια
για τις τροφές, που τα αποτελέσματα τους παρουσιάζονται περιγραφικά.
Στην έρευνα συμμετείχαν 27 γονείς και 27 παιδιά. Τα ερωτηματολόγια
συμπληρώθηκαν από τους γονείς. Τα αποτελέσματα υποστήριξαν την υποστήριξαν την
ύπαρξη επιλεκτικότητας τροφίμων διαταραγμένων συμπεριφορών σίτισης.
Συγκεκριμένα 26 στα 27 παιδιά παρουσιάζουν ή βρίσκονται στο όριο να παρουσιάσουν
μελλοντικά συμπεριφορικές διαταραχές σίτισης. Επιπλέον τα αποτελέσματα σχετικά
με την επιλεκτικότητα τροφίμων, έδειξαν ότι ψηλά στη λίστα κατανάλωσης βρίσκονται
τα γλυκά, τα φρούτα, τα γαλακτοκομικά, τα σνακ και τα αυγά ενώ χαμηλά σε
συχνότητα κατανάλωσης βρίσκονται τα ζυμαρικά, οι ξηροί καρποί, οι χυμοί, τα
διάφορα είδη κρέατος και ψαριών, τα λαχανικά και τα διάφορα αλείμματα. Από τα
ερωτηματολόγια που αφορούσαν τη σίτιση των γονέων, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι
η πλειοψηφία των γονέων παρουσιάζει πλούσιο διατροφολόγιο το οποίο περιέχει όλες
τις κατηγορίες τροφίμων χωρίς να παραλείπει καμία. Οι γονείς θεωρούν ότι η
σοβαρότητα αυτών των διαταραχών είναι μεγαλύτερη στα παιδιά που βρίσκονται στο
φάσμα του αυτισμού σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης.
Είναι σημαντικό να ελέγχετε πάντα με ερωτηματολόγια η θέση των γονέων απέναντι
στην τροφή και την σίτιση των παιδιών με αυτισμό καθώς υπάρχουν σημαντικές
διαφορές σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης.
The literature lists that children with autism spectrum disorders present various feeding
difficulties, such as refusal to eat, selective feeding, vomiting, gastroesophageal reflux
and chronic constipation, as well as standardized behavior and refusal to make changes
during meals (Michael E. Groher, 2007). However, the desired number of studies in
this area has not been conducted in Greece.
The purpose of the present study was to investigate the eating disorders of children with
autism on a behavioral level and whether they are influenced by the eating habits of
their parents.
For the data we collected material from two speech therapy and special therapy centers
in Athens after written, signed informed consent via the Greek-weighted (Sdravou et
al, 2018) BPFAS, with informal food questionnaires, the results of which are presented
descriptively.
27 parents and 27 children participated in the survey. The questionnaires were
completed by the parents. The results supported the supported the existence of food
selectivity of disordered feeding behaviors. Specifically, 26 out of 27 children present
or are on the threshold of presenting future behavioral feeding disorders. In addition,
the results on food selectivity showed that high on the consumption list are sweets,
fruits, dairy products, snacks and eggs, while low on the consumption list are pasta,
nuts, juices, various types of meat and fish, vegetables and various spreads. From the
questionnaires regarding parents' feeding, the results showed that the majority of
parents have a rich diet which contains all food categories without omitting any food.
Parents consider that the severity of these disorders is greater in children on the autism
spectrum than in typically developing.
It is important to always check with questionnaires the parents' attitude towards food
and feeding of children with autism as there are significant differences compared to
typically developing children.
Πανεπιστήμιο Πατρών
