Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η κύρια αιτία μακροχρόνιας αναπηρίας των ενήλικων. Το 70-80% των ατόμων που υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο εμφάνισαν ελλείμματα στα άνω άκρα τους, γεγονός που εμποδίζει την ανεξαρτησία τους στην καθημερινή ζωή. Έχει αποδειχθεί ότι η νευρομυϊκή ηλεκτρική διέγερση μπορεί να βελτιώσει τον μυϊκό συντονισμό σε ένα παράλυτο άκρο αποτρέποντας τη «μαθημένη αχρηστία», τη διαδικασία με την οποία οι επιζώντες από εγκεφαλικό συνηθίζουν να εκτελούν καθημερινές εργασίες χωρίς τη χρήση ορισμένων μυών, κάτι που έχει θεωρηθεί σημαντικό εμπόδιο για τη μεγιστοποίηση της αποκατάστασης λειτουργία κινητήρα μετά το εγκεφαλικό. Ο λειτουργικός ηλεκτρικός ερεθισμός μπορεί να θεωρηθεί η εφαρμογή ηλεκτρικών ώσεων στο σώμα για βελτίωση της χαμένης ή μειωμένης λειτουργικής ίκανότητας. Πολλοί θεραπευτές πιστεύουν ότι ο Functional Electrical Stimulation (FES) σημαίνει πως το λειτουργικό όφελος για τον ασθενή πρέπει να είναι άμεσο , για παράδειγμα η μείωση της πτώσης του άκρου ποδός σε έναν ασθενή με ΑΕΕ, και για αυτό χρησιμοποιούν όρους όπως ηλεκτρικές ορθώσεις ή νευρικές προθέσεις (Watson, 2011). Επιπρόσθετα ο FES είναι μια τεχνική που χρησιμοποιεί ηλεκτρισμό για να ενεργοποιήσει τα νεύρα ενός μυ που έχει παραλύσει λόγω ημιπληγίας, σκλήρυνσης κατά πλάκας, νόσου του Πάρκινσον ή τραυματισμού του νωτιαίου μυελού (SCI). ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας ερευνάς είναι να συγκεντρωθούν και να αναλυθούν δεδομένα των συγχρόνων μελετών που αφορούν τα οφέλη της λειτουργική ηλεκτρικής διέγερσης σε άτομα που έχουν υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Για την ερευνά μας θα πραγματοποιηθεί αναζήτηση επιστημονικών άρθρων σε μηχανές αναζήτησης όπως στο PubMed, στο Google scholar, στο Elsevier, στο ScienceDirect και στο Embase. Θα συμπεριληφθούν παρεμβάσεις που χρησιμοποιούν νευρομυϊκή ηλεκτρική διέγερση και πιο συγκεκριμένα λειτουργικό ηλεκτρικό ερεθισμό που στοχεύουν στην ενίσχυση της δύναμης σε μερικώς παραλυμένους μύες έναντι μιας παρέμβασης που δεν ενισχύει ή έναντι οποιασδήποτε άλλης παρέμβασης ενδυνάμωσης σε ασθενείς μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Stroke is the leading cause of long-term disability in adults. 70-80% of people who have had a stroke have deficits in their upper limbs, which hinders their independence in everyday life. It has been shown that neuromuscular electrical stimulation can improve muscle coordination in a paralyzed limb by preventing "learned disuse," the process by which stroke survivors become accustomed to performing daily tasks without the use of certain muscles, which has been considered a major barrier to maximize motor function recovery after stroke. Functional electrical stimulation can be considered the application of electrical impulses to the body to improve lost or reduced functional capacity. Many therapists believe that Functional Electrical Stimulation (FES) means that the functional benefit to the patient must be immediate, for example the reduction of foot drop in a stroke patient, and for this they use terms such as electrical orthoses or neural prostheses (Watson, 2011). In addition, FES is a technique that uses electricity to activate the nerves of a muscle that has been paralyzed by hemiplegia, multiple sclerosis, Parkinson's disease, or spinal cord injury (SCI). PURPOSE: The purpose of this research is to collect and analyze data from contemporary studies regarding the benefits of functional electrical stimulation in people who have suffered a stroke. METHODOLOGY: For our research, scientific articles will be searched in search engines such as PubMed, Google scholar, Elsevier, ScienceDirect and Embase. Interventions using neuromuscular electrical stimulation and more specifically functional electrical stimulation aimed at enhancing strength in partially paralyzed muscles versus a non-strengthening intervention or any other strengthening intervention in stroke patients will be included.
Πανεπιστήμιο Πατρών
