Introduction: Multiple Sclerosis (MS) is a very common chronic neurodegenerative autoimmune condition with motor deficits. Pilates helps in overall muscle recruitment, symmetrical posture, breath control, strengthening of abdominal muscles, but it has not been fully investigated whether it can help lower limb functionality and balance in MS patients.
Objective: The aim of this clinical study is therefore to investigate whether Pilates, compared to conventional physiotherapy, is more effective in improving deficits in lower limb postural control and functionality in patients with MS.
Methodology: In the present study, the patients were divided into two groups of which one group performed a Pilates intervention program and the other group performed a conventional physiotherapy program. The rehabilitation program for both groups lasted 8 weeks and assessments were performed before the intervention started, at the midpoint of the intervention (4 weeks) and after its completion (8 weeks). The primary outcome measures were balance (Mini Balance Evaluation System Test - mini-BESTest) and lower limb functionality (Fugl Meyer Sensorimotor Assessment - FMA, Functional Gait Assessment - FGA, Short Physical Performance Battery - SPPB). Secondary outcomes were fatigue reduction (Fatigue Severity Scale - FSS), fear of falling (Fall Efficacy Scale - FES-I) and overall improvement in patients' quality of life (Short Form Health Survey - SF-12 Health Survey).
Results: Eight subjects (n=8) in total participated in the study, and were equally divided into the two groups, from which 5 were females and 3 were males and their mean age was 46 ± 10. Balance and lower limb functionality appeared to be improved post-intervention and have shown significant progress in both groups between assessments (p<0.05), as shown by the overall mini-BESTestest score.
Similarly, gait was significantly improved in both groups (p<0.05) as was lower limb motor function according to the FMA. Further, fatigue was reduced and quality of life was optimized in both intervention groups. In most findings, however, the difference in performance between the two groups was not statistically significant (p>0.05).
Discussion-Conclusions: While the beneficial effect of the Pilates method in improving the main deficits of patients with MS, as well as their overall quality of life, seems to be significant compared to conventional physiotherapy, further research is needed to strengthen the results of the present clinical study.
Εισαγωγή: Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) αποτελεί μία πολύ συχνή χρόνια νευροεκφυλιστική αυτοάνοση πάθηση με κινητικά ελλείμματα. Η μέθοδος Pilates βοηθά στη συνολική μυϊκή επιστράτευση, τη συμμετρική στάση του σώματος, τον έλεγχο της αναπνοής, την ενδυνάμωση των κοιλιακών μυών, αλλά δεν έχει πλήρως διερευνηθεί εάν μπορεί να βοηθήσει στη λειτουργικότητα των κάτω άκρων και την ισορροπία των ασθενών με ΠΣ.
Σκοπός: Σκοπός λοιπόν της παρούσας κλινικής έρευνας, είναι να διερευνήσει κατά πόσο η μέθοδος Pilates, συγκριτικά με τη συμβατική φυσικοθεραπεία, είναι αποτελεσματικότερη για τη βελτίωση των ελλειμμάτων στο στασικό έλεγχο και τη λειτουργικότητα των κάτω άκρων σε ασθενείς με ΠΣ.
Μεθοδολογία: Στην παρούσα μελέτη οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, εκ των οποίων η μία πραγματοποίησε ένα πρόγραμμα παρέμβασης Pilates και η άλλη ομάδα ένα πρόγραμμα κλασικής φυσικοθεραπείας. Το πρόγραμμα αποκατάστασης και για τις δύο ομάδες διήρκησε 8 εβδομάδες και οι αξιολογήσεις πραγματοποιήθηκαν πριν την έναρξη της παρέμβασης, κατά το μέσο αυτής (4 εβδομάδες) και μετά την ολοκλήρωσή της (8 εβδομάδες). Τα κύρια μέσα έκβασης ήταν η ισορροπία (Mini Balance Evaluation System Test - mini-BESTest) και η λειτουργικότητα των κάτω άκρων (Fugl Meyer Sensorimotor Assessment - FMA, Functional Gait Assessment - FGA, Short Physical Performance Battery - SPPB). Δευτερεύοντα μέτρα έκβασης αφορούν την αξιολόγηση της κόπωσης (Fatigue Severity Scale - FSS), του φόβου πτώσεων (Fall Efficacy Scale - FES-I) και της ποιότητας ζωής των ασθενών (Short Form Health Survey - SF-12 Health Survey).
Αποτελέσματα: Οκτώ άτομα (n=8) συμμετείχαν συνολικά στην έρευνα, και διαιρέθηκαν ισόποσα στις δύο ομάδες, από τα οποία οι 3 ήταν άντρες και οι 5 ήταν γυναίκες με μέση ηλικία τα 46±10 έτη. Η ισορροπία και η λειτουργικότητα των κάτω άκρων βελτιώθηκε μετά την παρέμβαση και παρουσίασε σημαντική πρόοδο και στις δύο ομάδες μεταξύ των αξιολογήσεων (p<0,05), όπως φάνηκε από το συνολικό αποτέλεσμα της mini-BESTest. Αντίστοιχα, η βάδιση ήταν αισθητά βελτιωμένη και για τις δύο ομάδες (p<0,05) όπως και η κινητική λειτουργία των κάτω άκρων. Περαιτέρω, η κόπωση μειώθηκε και η ποιότητα ζωής βελτιστοποιήθηκε και στις δύο ομάδες παρέμβασης. Καμία στατιστικά σημαντική διαφορά δεν βρέθηκε μεταξύ των δύο ομάδων (p>0,05).
Συζήτηση-Συμπεράσματα: Ενώ σημαντική φαίνεται να είναι η ευεργετική επίδραση της μεθόδου Pilates στην βελτίωση των κύριων ελλειμμάτων των ασθενών με ΠΣ, καθώς και στην γενικότερη ποιότητας ζωής τους, συγκριτικά με την συμβατική φυσικοθεραπεία, περαιτέρω έρευνες χρειάζονται για την ενίσχυση των αποτελεσμάτων της προκείμενης κλινικής έρευνας.
Πανεπιστήμιο Πατρών
