Rehabilitation in Parkinson's disease focuses on improving balance, posture and gait. The last decade has seen an increased interest in remote rehabilitation, but the required technological tools are not always practical and accessible to patients in everyday life.
Aim: The aim of this study is to evaluate patients' adherence to a novel remote home exercise program guided by an exercise booklet.
Methods: In this single-blind clinical trial, a sample of volunteer adult patients with Parkinson's disease were enrolled in a remote intervention with therapeutic exercise to improve posture, balance and gait, with a total duration of 8 weeks and a frequency of 2 times per week. The main outcome measures were the Exercise Adherence Rating Scale-EARS and Intrinsic Motivation Index-IMI during the intervention. Alongside, secondary outcome measures were balance (mini - Balance Evaluation Systems Test - mini-BESTest), gait (Functional Gait Assessment-FGA) and patients’ view on freezing during gaiting (Freezing of Gait Questionnaire-FOG-Q). Assessments were conducted before the start and after the end of the intervention. Also, a follow-up measurement took place one month after the completion of the whole program.
Results: The main outcome measure, which was patients’ adherence to the therapeutical presented a steady but not statistically significant improvement up to the completion of the intervention. According to patient reports, gait freezing had a statistically significant decrease, while the other outcome measures did not present a significant differentiation even though they had a trend of improvement.
Conclusion: The trends of improvement in adherence, gait and balance combined with the intrinsic motivation suggest that following an exercise program on a regular basis, even remotely, could be extremely beneficial for patients’ functionality. Further research on the subject, using larger samples, is considered necessary.
Η αποκατάσταση στη νόσο Πάρκινσον επικεντρώνεται στη βελτίωση της ισορροπίας, της στάσης και της βάδισης. Την τελευταία δεκαετία υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για την εξ αποστάσεως αποκατάσταση, όμως τα τεχνολογικά μέσα τα οποία χρησιμοποιούνται, δεν είναι πάντα πρακτικά και άμεσα προσβάσιμα για τους ασθενείς στην καθημερινή ζωή.
Σκοπός: Στόχος λοιπόν της παρούσας έρευνας είναι να αξιολογήσει τη συμμόρφωση των ασθενών σε ένα πρότυπο εξ αποστάσεως πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι, με τη χρήση ενός φυλλαδίου ασκήσεων.
Μεθοδολογία: Στην παρούσα κλινική μελέτη μονής τύφλωσης συμμετείχε ένα δείγμα εθελοντών ενήλικων ασθενών με νόσο Πάρκινσον, που δέχτηκε εξ αποστάσεως παρέμβαση με θεραπευτική άσκηση για τη βελτίωση της στάσης, της ισορροπίας και της βάδισης, με συνολική διάρκεια 8 εβδομάδες και συχνότητα 2 φορές την εβδομάδα. Κύρια μέτρα έκβασης ήταν η αξιολόγηση της συμμόρφωσης στην άσκηση (Exercise Adherence Rating Scale-EARS) και το εσωτερικό κίνητρο (Intrinsic Motivation Index-IMI) κατά την πραγματοποίηση της παρέμβασης. Παράλληλα, δευτερεύοντα μέτρα έκβασης αποτέλεσαν η ισορροπία (mini – Balance Evaluation Systems Test - mini-BESTest), η βάδιση (Functional Gait Assessment-FGA) και οι απόψεις του ασθενή για το φαινόμενο του παγώματος (freezing) κατά την βάδιση (Freezing of Gait Questionnaire-FOG-Q). Οι αξιολογήσεις πραγματοποιήθηκαν πριν την έναρξη και μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης, καθώς και σε μια επαναληπτική μέτρηση ένα μήνα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Αποτελέσματα: Το κύριο μέτρο έκβασης το οποίο ήταν η συμμόρφωση των ασθενών στο θεραπευτικό πρόγραμμα εμφάνισε σταθερή αλλά μη στατιστικά σημαντική βελτίωση μέχρι και την ολοκλήρωση της παρέμβασης. Το πάγωμα κατά τη βάδιση, βάσει των αναφορών των ασθενών, μειώθηκε στατιστικά σημαντικά, ενώ τα υπόλοιπα μέτρα έκβασης αν και είχαν μια τάση βελτίωσης δεν έδειξαν σημαντική διαφορά.
Συμπεράσματα: Οι τάσεις βελτίωσης στη συμμόρφωση, τη βάδιση και την ισορροπία σε συνδυασμό με το εγγενές κίνητρο υποδηλώνουν ότι συνεχής επαφή του ασθενή με την άσκηση ακόμα και με εξ αποστάσεως τρόπο θα μπορούσε να είναι καταλυτική για τη λειτουργικότητά του. Περεταίρω ερευνά σε μεγαλύτερα δείγματα κρίνεται απολύτως αναγκαία.
Πανεπιστήμιο Πατρών
