Η παρούσα πτυχιακή εργασία διερευνά την ικανότητα λογοθεραπευτών και τυπικών ακροατών να διακρίνουν τον πιο αργό ρυθμό ομιλίας όταν ακούν ζεύγη προτάσεων, τα οποία παράγονται με διαφορετική ταχύτητα από νέους και ηλικιωμένους ομιλητές. Ακόμη, διερευνά ποιος ρυθμό ομιλίας θεωρείται πιο φυσικός από τους ακροατές.
Το βασικά ερευνητικά ερωτήματα αυτής της εργασία είναι:
(1) Η εκπαίδευση που λαμβάνουν οι φοιτητές λογοθεραπείας, τους κάνει πιο ευαίσθητους στο να αντιλαμβάνονται αλλαγές στα προσωδιακά χαρακτηριστικά της ομιλίας, και συγκεκριμένα στην ταχύτητα ομιλίας;
(2) Πως επηρεάζεται η κρίση των ακροατών από το μήκος της πρότασης και την ηλικία του ομιλητή;
Οι συμμετέχοντες του αντιληπτικού πειράματος είναι 20 άτομα ηλικίας 22-26 ετών, χωρισμένοι σε δύο ομάδες των 10 ατόμων, λογοθεραπευτές και μη λογοθεραπευτές. Κάθε ομάδα περιλαμβάνει 5 άντρες και 5 γυναίκες. Οι συμμετέχοντες ακούν ζεύγη 264 προτάσεων που παράγονται σε τρεις συνθήκες ταχύτητας, κανονικά, αργά και γρήγορα και καλούνται να επιλέξουν τον πιο αργό ρυθμό ομιλίας. Έπειτα, επαναλαμβάνεται το ίδιο πείραμα, όμως αυτή τη φορά καλούνται να επιλέξουν τον πιο φυσικό ρυθμό ομιλίας.
Οι δύο ομάδες δεν διέφεραν σημαντικά στην απόδοσή τους. Επίσης και οι δύο ομάδες επηρεάζονται με παρόμοιο τρόπο από τις μεταβλητές: ηλικία ομιλητή και μήκος πρότασης. Πιο συγκεκριμένα, οι ακροατές έχουν καλύτερη απόδοση όταν καλούνται να κρίνουν μεγάλες προτάσεις που παράγονται από νέους ομιλητές.
This thesis investigates the ability of speech therapists and typical listeners to identify slower speech rate when listening to pairs of sentences produced at different speeds by young and older speakers. Furthermore, it investigates which speech rate is considered more natural by listeners.
The main research questions were:
(1) Does the training provided to speech therapy students, as part of their studies, make them more sensitive to perceive changes in prosodic speech characteristics, specifically speech rate?
(2) How is listeners' judgment affected by sentence length and the age of the speaker?
The participants of the perceptual experiment are 20 subjects aged 22-26 years, divided into two groups of 10, speech therapists and non-speech therapists. Each group includes 5 males and 5 females. Participants listen to pairs of 264 sentences produced in three speed conditions, normal, slow and fast, and are asked to choose the slowest speech rate. The same experiment is then repeated, but this time they are asked to choose the most natural speech rate.
The two groups did not differ significantly in their performance. Also both groups were similarly affected by the variables: age of the speaker and sentence length. More specifically, listeners performed better when asked to judge long sentences produced by young speakers.
Πανεπιστήμιο Πατρών
