Background: Thoracic injuries, in high level competitive, Brazilian jiu jitsu (BJJ) sport account for up to 25% of all musculoskeletal injuries in that cohort. Important factors for reducing injury rates are flexibility of the spine, thorax and hamstring muscles. Good flexibility assists athletes in performing offensive/defensive techniques, especially under circumstances of extreme physical pressure. The diaphragm, as one of the main thoracic and breathing muscles, appears to affect spinal flexibility and chest expansion. Although several treatment techniques exist that are purported to improve diaphragmatic function their effectiveness has not been extensively explored.
Purpose: To investigate the immediate effects of a myofascial release technique of the diaphragm on chest mobility (expansion) and spinal range of movement (ROM) in BJJ athletes.
Methods: Participants were subjected to a diaphragmatic myofascial release technique and to a sham technique, in random order, across a 2-week interval (between interventions). The diaphragmatic technique (described by Leon Chaitow) was performed in sitting; therapist applied gentle pressure on costal margins of the diaphragm, aiming to relax underlying tissues. Sham technique entailed diaphragmatic breathing in sitting with therapist applying manual contact on lower ribs (without pressure). Both interventions were applied for 4-5 minutes following athletes’ warm-up during typical BJJ training. Outcomes measured included thoracic flexion and extension ROM using bubble inclinometers, chest expansion at two thoracic levels using a tape measure (T5 level-3rd intercostal space and T10 level-xiphoid process), fingertip to floor (FTF) test for spinal and posterior thigh extensibility and Modified-Modified Shober’s test (MMST) for lumbar ROM. Intra-tester reliability for all measurements was satisfactorily tested with interclass correlation coefficient (ICCs3,1>0.75). Wilcoxon signed rank tests before and after each intervention and between-group differences (intervention versus sham) utilizing independent sample’s t-test were explored. Effect sizes were calculated utilizing Cohen’s d formula.
Results: Twenty BJJ athletes (13 males, 7 females 30.1±7.8 years-old, BMI 25.1±3.6kg/cm²) participated in this crossover study. There were statistically significant improvements (p<0.05) after myofascial intervention in all outcomes. No statistically significant differences were found after sham on the outcomes (p>0.05). Across group comparisons revealed statistically significant differences (p<0.05) favoring the intervention; effect sizes for myofascial release were large for chest expansion (1.38-1.03) and thoracic flexion ROM (0.98), medium for FTF (0.56) and thoracic extension ROM (0.67), and medium to small for MMST (0.48).
Conclusions: A myofascial release technique of the diaphragm appeared to be helpful in improving spinal flexibility and chest expansion, immediately after its application, compared to a similar but sham intervention.
Implications: Application of myofascial release of the diaphragm before BJJ match could facilitate short-term spinal flexibility and chest expansion, thus, potentially influencing athletes’ movement performance. Further research on exploring mid- and long term effectiveness of the technique as well as overall athletes’ performance is needed.
Ιστορικό: Οι τραυματισμοί του θώρακα σε αγώνες υψηλού επιπέδου στο σπορ του Brazilian Jiu Jitsu (BJJ) αγγίζει το 25% όλων των μυοσκελετικών τραυματισμών για αυτή την ομάδα. Σημαντικοί παράγοντες για την μείωση της συχνότητας των τραυματισμών αυτών είναι η ευλυγισία της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ), του θώρακα και των ισχιοκνημιαίων. Ένα καλό επίπεδο ευλυγισίας μπορεί να βοηθήσει τους αθλητές στην εκτέλεση τεχνικών επίθεσης/άμυνας, ιδιαίτερα κάτω από συνθήκες ακραίας σωματικής πίεσης. Το διάφραγμα, σαν ένας από τους βασικότερους θωρακικούς και αναπνευστικούς μύες, φαίνεται να επηρεάζει την ευλυγισία της ΣΣ και την θωρακική έκπτυξη. Αν και υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές τεχνικές που φέρονται να βελτιώνουν την διαφραγματική λειτουργία η αποτελεσματικότητά τους δεν έχει ερευνηθεί εκτενώς.
Σκοπός: Να διερευνηθούν τα άμεσα αποτελέσματα μιας τεχνικής μυοπεριτοναϊκής απελευθέρωσης του διαφράγματος στην κινητικότητα του θώρακα (έκπτυξη) και στο εύρος κίνησης (ROM) σε αθλητές του BJJ.
Μέθοδος: Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μια τεχνική μυοπεριτοναϊκής απελευθέρωσης του διαφράγματος και σε μια εικονική τεχνική με τυχαία σειρά, με διάστημα παύσης 2 εβδομάδων (μεταξύ των παρεμβάσεων). Η διαφραγματική τεχνική (όπως περιγράφεται από τον Leon Chaitow) εκτελέστηκε σε καθιστή θέση. Ο θεραπευτής εφάρμοζε ήπια πίεση στα πλευρικά όρια του διαφράγματος, αποσκοπώντας να χαλαρώσει τους υποκείμενους ιστούς. Η εικονική τεχνική περιλάμβανε διαφραγματική αναπνοή σε καθιστή θέση με τον θεραπευτή να εφαρμόζει απτική επαφή στα κατώτερα πλευρά (χωρίς πίεση). Και οι δύο παρεμβάσεις εφαρμόστηκαν για 4-5 λεπτά μετά το πέρας της προθέρμανσης των αθλητών σε μια τυπική προπόνηση BJJ. Τα μέτρα έκβασης περιλάμβαναν το εύρος κίνησης (ROM) της θωρακικής κάμψης και έκτασης με την χρήση κυκλικών γωνιόμετρων, την θωρακική έκπτυξη σε δύο θωρακικά επίπεδα με την χρήση μετροταινίας (Θ5 επίπεδο-3ο μεσοπλεύριο και Θ10 επίπεδο-ξιφοειδή απόφυση), το τεστ fingertip to floor (FTF) για την ελαστικότητα της σπονδυλικής στήλης και των οπίσθιων μηριαίων, και το Modified-Modified Shober’s test (MMST) για το εύρος κίνησης ROM της ΣΣ. Οι έλεγχοι αξιοπιστίας (ελέγχου-επανελέγχου από τον ίδιο εξεταστή) για όλες τις μετρήσεις ελέγχθηκαν ικανοποιητικά με τον συντελεστή συσχέτισης (interclass correlation coefficient) (ICCs3,1>0.75). Χρησιμοποιήθηκε το Wilcoxon signed rank test πριν και μετά από κάθε παρέμβαση και οι διαφορές μεταξύ των ομάδων (between-group differences) (παρέμβασης vs εικονικής) διερευνήθηκαν με το independent sample’s t-test. Τα μεγέθη της επίδρασης (Effect sizes) υπολογίστηκαν με βάση το τύπο Cohen’s d .
Αποτελέσματα : Είκοσι αθλητές του BJJ (13 άνδρες, 7 γυναίκες 30.1±7.8 χρονών, με BMI 25.1±3.6kg/cm²) συμμετείχαν σε αυτή την διασταυρούμενη μελέτη. Υπήρχαν στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις (p<0.05) μετά την μυοπεριτοναϊκή παρέμβαση σε όλα τα μέτρα έκβασης. Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μετά την εικονική τεχνική στα μέτρα έκβασης (p>0.05). Οι συγκρίσεις μεταξύ των ομάδων αποκάλυψαν στατιστικά σημαντικές διαφορές (p<0.05) υπερ της παρέμβασης. Τα μεγέθη επίδρασης για την μυοπεριτοναϊκή απελευθέρωση ήταν μεγάλα για την έκπτυξη του θώρακα (1.38-1.03) και το ROM της θωρακικής κάμψης (0.98), μέτρια για το FTF (0.56) και το ROM της θωρακικής έκτασης (0.67),και μέτριο προς μικρό για το MMST (0.48).
Συμπεράσματα: Η τεχνική μυοπεριτοναϊκής απελευθέρωσης του διαφράγματος φαίνεται να βελτιώνει την ευλυγισία της ΣΣ και την θωρακική έκπτυξη, αμέσως μετά την εφαρμογή της, σε σχέση με μια παρόμοια εικονική παρέμβαση.
Πανεπιστήμιο Πατρών
