Στο πλαίσιο της διερεύνησης μετρικών φαινομένων στη νεοελληνική ποίηση, παρατηρεί κανείς ότι ενώ η νεοελληνική κριτική τοποθετεί την είσοδο του πεζού ποιήματος στην Eλλάδα στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1890, ένα αυτοτελές ποίημα σε πεζό του Bιζυηνού περιλαμβάνεται σε διήγημά του («Mεταξύ Πειραιώς και Nεαπόλεως») ήδη το 1883· το κείμενο αυτό χαρακτηρίζεται από τον ίδιο τον συγγραφέα ως «ποίημα εις το πεζόν». H μελέτη επικεντρώνεται στην ερευνητική σύμπτωση που οδήγησε στην επιλογή του θέματος της διατριβής· στην εστίαση, δηλαδή, της έρευνας στο ποίημα σε πεζό. O εντοπισμός του ‘πρώιμου’ -όπως αξιολογήθηκε τότε- πεζού ποιήματος στο διήγημα του Bιζυηνού, οδήγησε σε πιο εμπεριστατωμένη έρευνα και τον εντοπισμό στον περιοδικό τύπο και άλλων αθησαύριστων, ακόμα πρωιμότερων δειγμάτων του είδους –πρωτότυπων και μεταφρασμένων-, τα οποία, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης, σηματοδοτούν την πρώτη ανεπίσημη είσοδο του μπωντλαιρισμού στην Eλλάδα.
(EL)
Humanities and the Arts ▶ Languages and literature Philology
(EN)
University of Patras
