Παρουσιάζονται, έπειτα από συστηματική έρευνα, άγνωστα πεζόμορφα ποιήματα του Kωστή Παλαμά. Διερευνάται η μορφολογία και η θεματολογία τους, τόσο σε σύγκριση με τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα, όσο και σε συνάρτηση με την ποιητική και την κριτική του θεωρία. Η μελέτη συζητά τις νεοτερικές μεταρρυθμιστικές αναζητήσεις του Παλαμά στην έμμετρη ποίησή του. Παράλληλα, τίθενται ζητήματα ειδολογικής αναταξινόμησης του έργου του, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη σε μια νέα έκδοση των «Απάντων» του.
