Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε η απομόνωση β-γλυκανών από επιλεγμένα στελέχη Βασιδιομυκήτων και συγκεκριμένα από τα στελέχη μυκήτων λευκής σήψης Pleurotus ostreatus, Ganoderma lucidum, Pleurotus citrinopileatus και Irpex lacteus.
Δεδομένου ότι η παραγωγή καρποσωμάτων από τους μακρομύκητες σε λιγνινοκυτταρινούχα υποστρώματα ή σε κορμούς δέντρων αποτελεί χρονοβόρα και μη αποδοτική διεργασία, η ανάπτυξη των μελετούμενων μακρομυκήτων πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες υγρής βυθισμένης καλλιέργειας. Συγκεκριμένα, μελετήθηκε η ανάπτυξη των μακρομυκήτων σε θρεπτικά υποστρώματα ξυλόζης και κατσίγαρου, η παραγωγή και απομόνωση βιοδραστικών ουσιών από αυτά, και η ικανότητά τους ως προς την αποτοξικοποίηση και βιολογική επεξεργασία των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων.
Οι μακρομύκητες αποτελούν πηγή θρεπτικών συστατικών και βιολογικά ενεργών ενώσεων με φαρμακολογικό ενδιαφέρον, καθώς κατά την ανάπτυξή τους παράγουν μεγάλο αριθμό πρωτεϊνών, βιταμινών, διαιτητικών ινών, α- και β-γλυκανών και ενζύμων στη βιομάζα και στο εξωκυτταρικό υγρό της καλλιέργειάς τους. Επιπλέον, οι μύκητες λευκής σήψης με τη βοήθεια των ενζύμων που παράγουν, διαθέτουν την ικανότητα αποικοδόμησης της λιγνίνης. Η ικανότητα αυτή αξιοποιείται για την αποικοδόμηση των υγρών αποβλήτων ελαιουργείου (ΥΑΕ), καθώς τα ΥΑΕ περιέχουν φαινολικές ενώσεις και πολύπλοκα οργανικά συστατικά, με δομικά χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της λιγνίνης.
Βασικός στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν ο προσδιορισμός της σύστασης της βιομάζας και του εξωκυτταρικού υγρού της καλλιέργειας των μακρομυκήτων ως προς τις ολικές, α-, και β-γλυκάνες κατά την ανάπτυξη σε δύο είδη θρεπτικών υποστρωμάτων, η απομόνωση και ο καθαρισμός τους, καθώς και ο χαρακτηρισμός της δομής των ουσιών αυτών με φασματοσκοπία FT-IR. Στα πλαίσια του στόχου αυτού, μελετήθηκε η ικανότητα των μακρομυκήτων ως προς την κατανάλωση αναγωγικών σακχάρων, την παραγωγή βιομάζας, τη διάσπαση των φαινολικών ενώσεων, τον αποχρωματισμό του αποβλήτου, καθώς και η ενεργότητα της παραγόμενης λακκάσης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μακρομύκητες κατανάλωσαν αναγωγικά σάκχαρα έως και 89%, αποχρωμάτισαν το απόβλητο μέχρι και 48%, μείωσαν τη συγκέντρωση των φαινολικών ενώσεων κατά 44%, ενώ η ενζυμική ενεργότητα της λακκάσης βρέθηκε ίση με 297.68 Units/L. Το στέλεχος P. ostreatus παρήγαγε ολικές γλυκάνες σε ποσοστό 36% w/w και 35% w/w κατά την ανάπτυξή του σε ξυλόζη και κατσίγαρο αντίστοιχα. Το ίδιο ποσοστό στην περίπτωση του G. lucidum ανέρχεται στα 49.1% w/w σε ξυλόζη και 14.96% w/w σε κατσίγαρο, ενώ το P. citrinopileatus και το I. lacteus παρήγαγαν ολικές γλυκάνες σε ποσοστό 37% w/w και 6.28% w/w αντίστοιχα κατά την ανάπτυξή τους σε θρεπτικό υπόστρωμα κατσίγαρο.
(EL)
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
