Οι σεισμοί κοντινού πεδίου με παλμό κατευθυντικότητας στη χρονοϊστορία ταχύτητας αποτελούν αντικείμενο μεγάλου ενδιαφέροντος για την αντισεισμική τεχνολογία, καθώς επιδρούν σημαντικά στην ανελαστική συμπεριφορά των κατασκευών. Σε αυτόν τον άξονα, διερευνήθηκε η συσχέτιση μεταξύ της περιόδου του παλμού της διέγερσης του εδάφους και της περιόδου του παλμού της απόκρισης δεδομένης κατασκευής στις χρνοϊστορίες της ταχύτητας. Για την εξαγωγή και προσομοίωση των παλμών, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος των (Mimoglou, Psycharis, & Taflampas, 2014), η οποία βασίζεται στο μαθηματικό μοντέλο που πρότειναν οι (George P. Mavroeidis & Papageorgiou, 2003). Το σύνολο των 42 εδαφικών κινήσεων που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνονται στην βάση δεδομένων NGA (Next Generation Attenuation), και έχουν χαρακτηριστεί από τον (Baker, 2007) ως παλμικές. Ο φορέας που δέχεται ως διέγερση βάσης αυτές τις καταγραφές κοντινού πεδίου υποβάλλεται σε προσαυξητική δυναμική ανάλυση (Incremental Dynamic Analisis), μέσω του λογισμικού SeismoStruct, και μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα οκταώροφο τοιχωματικό κτίριο από ωπλισμένο σκυρόδεμα. Εφαρμόζοντας αυτή τη μέθοδο ανελαστικής δυναμικής ανάλυσης, η κλιμάκωση που αντιστοιχεί στο στάδιο μερικής κατάρρευσης, σύμφωνα με τα HRC-scale damage limit states (Rossetto & Elnashai, 2003), είναι και αυτή από την οποία εξήχθησε η χρονοϊστορία ταχύτητας απόκρισης. Συμπεραίνεται ότι υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των περιόδων των παλμών της διέγερσης εδάφους και της απόκρισης κατασκευής στο στάδιο που αναφέρθηκε, η οποία προσεγγίζει ικανοποιητικά την γραμμική συσχέτιση. Eξετάζεται η δρώσα ακαμψία της κατασκευής μέσω της θέσης των καμπυλών IDA, σε σχέση με την περίοδο του παλμού. Δεδομένης της αναλογίας μεταξύ του μεγέθους ενός σεισμικού γεγονότος και της περιόδου του παλμού διέγερσης, συμπεραίνεται η επίδραση του μεγέθους αυτού στην επιλογή αντιπροσωπευτικού δείγματος καμπυλών IDA κατά την διερεύνηση συμπεριφοράς του κτιρίου.
(EL)
Near fault ground motions with ditectivity pulses at the beginning of the velocity time history are of great interest to earthquake technology, due to their effect in the inelastic behavior of structures. Considering that, the correlation between the ground motion pulse period and a given structure’s response pulse period in the velocity time history is investigated. The classification method used in this thesis is introduced by the researchers P. Mimoglou, I. Psycharis, I. Taflampas (2014), according to which the significant pulses of a ground motion are extracted through wavelet analysis, while the mathematical presentation of the pulse is described by the wavelet used by Mavroeidis and Papageorgiou (2003). A set of 42 records from the NGA (Next Generation Attenuation) database was employed, which were characterized as pulse-like from Baker (2007). The eight-storey structural model of reinforced concrete consistsing of shear walls is subjected to the aforementioned ground motion records and through IDA (Incremental Dynamic Analysis) study its inelastic performance is scrutinized, via the software SeismoStruct. Each ground motion record scaled (up or down) so that the entire range of displacements can be covered from the elastic segment to the inelastic one until partial collapse. The velocity time history response is extracted from the scaling that corresponds better to the partial collapse level (HRC-scale damage limit states). Τhe correlation between the pulse periods of the ground motion records and the structural model’s response emerged linear to appropriate extent. The structure’s stiffness is investigated, when subjected to scaled motion records, through IDA curves’ position according to pulse period. Given the analogy between the magnitude of a ground motion and the pulse period, the effect of that magnitude in the choice of a representative IDA curve set is concluded for the analysis of the building’s behavior.
(EN)
National Technical University of Athens
