Η εργασία αυτή χωρίζεται σε τρία κεφάλαια, Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια προσπάθεια να εντοπιστεί η έννοια της ιδεολογίας και η συσχέτιση της με την πρακτική στο έργο των Marx | Engels, Gramsci και Althousser. Χρονικά, μέσω της μελέτης των συγκεκριμένων τεσσάρων φιλοσόφων, πραγματοποιείται μια μετάβαση από την ιδεολογία ως ένα σύστημα αξιών, στην ιδεολογία ως δυναμική καθημερινή υλική πρακτική. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια εννοιολογική ανάλυση της καθημερινότητας και μια κριτική της ίδιας της έννοιας. Αναλύεται ο ρόλος του καθημερινού χώρου, χρόνου και κοινωνικοποιημένης συνήθειας στην διαδικασία σύνθεσης της ίδιας της έννοιας της καθημερινότητας. Στην συνέχεια εξετάζεται η έννοια της καθημερινής πρακτικής αλλά και ο ρόλος της στην δημιουργία μιας παράλληλης κοινωνικής σφαίρας απειθαρχίας μέσω του εντοπισμού του «κενού», όπου νέες ανταγωνιστικές πρακτικές μπορούν να ασκηθούν. Στο τρίτο κεφάλαιο, η ανάλυση επικεντρώνεται σε αντιηγεμονικά (counterhegemonic) χωρικά παραδείγματα, που καταφέρνουν να διαταράξουν την «τάξη» του αστικού περιβάλλοντος, και πέρα από το επίπεδο των ιδεών, να αμφισβητήσουν ευθέως και εμπράκτως μια ολόκληρη διαδικασία παραγωγής νοημάτων, μέσω και της κριτικής στις κυρίαρχες αναπαραστάσεις του αστικού χώρου. Συγκεκριμένα, επιλέγεται η χωρική πρακτική της κατάληψης και αναλύεται ο ρόλος της αλλά και οι δυνατότητες που προσφέρει σε αυτή την κατεύθυνση. Σε όλη την εργασία, γίνεται μια προσπάθεια η αποαποικιοποίηση του φαντασιακού της κυρίαρχης ιδεολογίας, να μην δοθεί ως μία μελλοντική εξωυποκειμενική υπόσχεση, αλλά στο πεδίο που όλες οι σχέσεις εκμετάλλευσης αναπαράγονται, το πεδίο της καθημερινότητας.
(EL)
This work is divided into three chapters. The first chapter is trying to identify the concept of ideology and its relation to practice, in the work of Marx | Engels, Gramsci and Althousser. Chronologically, through the study of these four philosophers, someone can detect a transition from ideology as a system of values, to ideology as a dynamic daily material practice. In the second chapter there is a conceptual analysis of everyday life and a critique of the concept itself. The role of everyday space, time and socialized habit (habitus), in the process of composing the very concept of everyday life is investigated. Then the concept of daily practice is examined as and its role in creating a parallel social sphere of disorder through the identification of the "gap", where new competing practices can be practiced. In the third chapter, the analysis focuses on counter-hegemonic spatial examples, which manage to disrupt the "order" of the urban environment, and beyond the level of ideas, to directly and practically challenge an entire process of meaning production, through criticism in the dominant representations of the urban space. Specifically, the spatial practice of occupation (squatting) is selected and its role and the possibilities it offers in this direction, are analyzed. Throughout the work, there is a huge effort for the decolonization of the imaginary of the dominant ideology, not to be given as a future extra-subjective promise, but in the field where all exploitative relations are reproduced, the field of everyday life.
(EN)
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
