Εισαγωγή: Η μελέτη των Οπτικών Πλανών (ΟΠ) παρέχει σημαντικά συμπεράσματα για τον τρόπο που προσλαμβάνουν, επεξεργάζονται και ερμηνεύουν οπτικά ερεθίσματα παιδιά με Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές (ΝΔ). Η διαθέσιμη βιβλιογραφία σχετικά με την αλληλεπίδραση παιδιών με ΝΔ με τις ΟΠ αφενός είναι εκτεταμένα εστιασμένη σε παιδιά με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) και αφετέρου παρέχει ετερογενή ευρήματα. Στόχος της μελέτης ήταν η αξιολόγηση του προφίλ ευαλωτότητας σε ΟΠ παιδιών με ΝΔ.
Μέθοδος: Διερευνήθηκε το ποσοστό ορθών κρίσεων για 37 βιβλιογραφικά κατοχυρωμένες ΟΠ σε παιδιά με ΔΑΦ Υψηλής Λειτουργικότητας (ΔΑΦ-ΥΛ) (Ν=23), Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) (Ν=42), ήπιες Μαθησιακές Δυσκολίες (ΜΔ) (Ν=70) και παιδιά Τυπικής Ανάπτυξης (ΤΑ) (Ν=41). Αξιολογήθηκαν 176 παιδιά μεταξύ 5 και 14 ετών. Οι ομάδες ήταν αντίστοιχες ως προς την ηλικία και το νοητικό πηλίκο (IQ).
Αποτελέσματα: Τα παιδιά με ΔΑΦ-ΥΛ ήταν λιγότερο ευάλωτα σε σύγκριση με τις ομάδες ΤΑ (α), ΜΔ (β) & ΔΕΠΥ (γ) αντίστοιχα σε: α. (2) παραλλαγές της ΟΠ του Ponzo, (1) της ΟΠ Simultaneous Contrast και (1) της ΟΠ του Ehrenstein, β. (1) παραλ/γή της ΟΠ του Ponzo, (1) της ΟΠ του Ehrenstein και στην ΟΠ του Shepard, γ. (1) παραλ/γή της ΟΠ του Ponzo. Ωστόσο, ήταν σημαντικά πιο ευάλωτα στην ΟΠ του Ελέφαντα συγκριτικά με τα παιδιά με ΜΔ. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είχαν καλύτερη επίδοση στην ΟΠ με το τρίγωνο του Kanizsa σε σύγκριση με τις ομάδες ΤΑ και ΜΔ. Επίσης, είχαν καλύτερη επίδοση στην ΟΠ του Pinna και χειρότερη σε (1) παραλ/γή της ΟΠ του Ponzo συγκριτικά με την ομάδα ΜΔ. Τέλος, τα παιδιά με ΜΔ σε σύγκριση με τα παιδιά ΤΑ εμφάνισαν επίδοση καλύτερη σε (1) παραλ/γή της ΟΠ του Ponzo και σε (1) της ΟΠ Simultaneous contrast, ενώ χειρότερη σε (1) παραλ/γή της ΟΠ του Ebbinghaus και στην ΟΠ Shelves count. Δεν βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ της χρονολογικής ηλικία ή του IQ και των μεταβλητών που εξετάστηκαν.
Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης είναι αντίστοιχα με εκείνα προηγούμενων μελετών οι οποίες τεκμηριώνουν μειωμένη ευαλωτότητα σε ΟΠ παιδιών με ΔΑΦ. Ακόμα, φαίνεται να υπάρχει η τάση για επεξεργασία της οπτικής πληροφορίας με τρόπο ανεξάρτητο από το περιεχόμενο ειδικά σε παιδιά με ΔΑΦ-ΥΛ και όχι σε παιδιά με ΔΕΠΥ.
(EL)
Background: The study of visual illusions (VIs) provides important clues to the way children with neurodevelopmental disorders (NDDs) perceive, process and interpret optical stimuli. To date research on how children with NDDs interact with VIs is extensively focused on children with Autistic Spectrum Disorders (ASDs) and has provided divergent findings. The aim of the study was to assess the susceptibility profiles to VIs in children with NDDs
Methods: We investigated the percentage of right judgments for 37 standard text book visual illusions in children with High Functioning Autism (HFA) (N=23), Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) (N=42), Moderate Learning Difficulties (MLD) (N=70) and Typically Developing controls (TD) (N=41). We assessed 176 schoolchildren of normal intelligence, aged between 5 and 16 years old. The groups were matched for age and intelligence quotient (IQ).
Results: HFA children were less susceptible than the TD, MLD and ADHD groups to: two Ponzo, a Simultaneous Contrast and an Ehrenstein’s Illusion variants; to an Ehrenstein’s and a Ponzo illusion variants and the Shepard’s tables illusion; and to a Ponzo illusion variant, respectively. However, HFA children were significantly more susceptible to the Elephant illusion compared to children with MLD. ADHD children had better performance to the Kanizsa’s triangle illusion compared to MLD and TD groups. Also, they performed better than children with MLD to the Pinna illusion and worse to a Ponzo illusion variant. Finally, MLD children showed better performance than TD children to a Ponzo and a Simultaneous contrast illusion variants, but worse performance to an Ebbinghaus illusion variant and to the Shelves count illusion. No statistically significant correlations between chronological age or IQ and the variables examined were shown.
Conclusion: Our findings resonate with previous studies documenting diminished susceptibility to VIs in children with ASD. The results of our study showed that there is a specific for HFA children tendency to failure of processing visual information in context which is not observed in children with ADHD.
(EN)
