Η μετανάστευση συνηθίζεται να παρουσιάζεται στη χώρα υποδοχής ως «πρόβλημα» που «απειλεί» την εθνική ομοιογένεια της εκάστοτε χώρας. Ο μετανάστης δεν αντιμετωπίζεται ως άτομο το οποίο έχει βιώσει δυσκολίες στον αγώνα για την διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής, παρά υποδεικνύεται και συχνά στοχοποιείται με βάση την εθνική του καταγωγή. Ένα από τα ζητήματα που προκύπτουν είναι ότι η στοχοποίηση αυτή ενδεχομένως αφορά άτομα τα οποία δεν προέρχονται από τις «ανεπτυγμένες» και συμβολικά «ανώτερες» κοινωνίες της Δύσης και έτσι συντηρείται η ιεραρχία των εθνών. Στην παρούσα έρευνα, οι συμμετέχοντες/συμμετέχουσες, οι οποίοι/ες είναι μετανάστες δεύτερης γενιάς από την Αλβανία, καλούνται να περιγράψουν τις εμπειρίες τους, την ζωή τους, την καθημερινότητα τους και μέσα από την διήγηση αυτή κατασκευάζουν εκδοχές του κοινωνικού κόσμου. Μέσα σε αυτές τις εκδοχές του κοινωνικού κόσμου, ορίζουν την ταυτότητά τους και αυτοτοποθετούνται μέσα στον ιεραρχημένο κόσμο των εθνών. Υπό το πρίσμα των θεωριών της Ανάλυσης Λόγου της Κριτικής Κοινωνικής Ψυχολογίας θα επιχειρηθεί να αναδειχθούν οι ρητορικές κατασκευές της Αλβανίας και της Ελλάδας, λαμβάνοντας ως βασική παράμετρο ότι «ο λόγος κάνει πράγματα». Οι κατασκευές αυτές αποτελούν κομβικά ζητήματα για τα άτομα, τα οποία τις χρησιμοποιούν για να διαχειριστούν ζητήματα λογοδοσίας, αναπαράστασης της καθημερινής κοινωνικής τους ζωής και διαχείρισης ταυτοτικών ζητημάτων στο «εδώ» και στο «εκεί».
(EL)
In public discourses, migration is often treated as a ‘problem’ that ‘threatens’ national homogeneity and the national order of things. In such accounts, immigrants are not treated as individuals that have faced tremendous difficulties in pursuing a better life but, instead, they are often singled-out and targeted on the basis of their ethnic origin. One of the emerging social theoretical issues relates to the fact that this targeting, more often than not, concerns individuals that do not originate from ‘developed’ nation-States of the West and, thus, it may be seen as contributing to the maintenance and reproduction of symbolic hierarchies running through the world of nations. In this research, the participants, second generation Albanian immigrants, describe their experiences, their everyday lives constructing occasioned versions of social world. Within these constructions, identities are being mobilized as well as individual placements within an ideological, hierarchical imagery of the world of nations. Drawing upon the discursive turn n social psychology, we shall shed light to the participants’ discursive constructions of Albania and Greece, exemplifying ways in which their discourse constructs social reality. Such constructions are essential for the individuals in order to manage accountability issues and representations of everyday life in “here” and “there”.
(EN)
