Η μεθοδολογική προσέγγιση της παρούσας διπλωματικής θα πραγματοποιηθεί υπό τη μορφή εικαστικής έκθεσης.
Το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί είναι οι φιγούρες και τα πορτρέτα, κυρίως ανηλίκων αλλά και ενήλικων νεαρών προσφύγων. Στη προσπάθειά μου να καταγράψω και να σκιαγραφήσω τη στιγμιαία ψυχολογική τους συναίσθηση, επιλέγω την άμεση αναπαράσταση των σωμάτων αλλά και των προσώπων τους σε διάφορους χρόνους της καθημερινότητάς τους. Μέσα από αυτό το εγχείρημα, αποσκοπώ στο να θέσω την ελπίδα τους για έναν καλύτερο τόπο, στο κέντρο της πολιτικής πραγματικότητας. Πρόκειται για ανθρώπους που εγκατέλειψαν βίαια τις πατρίδες και τους δικούς τους, χάνοντας κεκτημένα και αναφορές μιας ολόκληρης ζωής. Το βασικότερο μέλημά τους, είναι μια αξιοπρεπής συνθήκη διαβίωσης. Στη χώρα μας ψάχνουν να βρουν ένα μόνιμο ή προσωρινό καταφύγιο, ώστε να επουλώσουν τα τραύματα ψυχής και σώματος που έχουν υποστεί καθ’όλη την επίπονη διαδικασία του υπερπόντιου ταξιδιού τους, κάνοντας μια εκ προοιμίου δύσκολη, νέα αρχή.
Στα πρόσωπά τους διαφαίνεται η μελαγχολία και η ελπίδα. Στα σώματά τους παρατηρείται η ανοχή για ένα καλύτερο αύριο. Οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές στέκονται στωικά σιωπηλοί, ελπίζοντας καρτερικά να σωθούν από το παιχνίδι του χαμού και της εξαθλίωσης. Κάποιοι τα καταφέρνουν, κάποιοι άλλοι όμως όχι. Ωστόσο, ακόμα και οι επιζώντες φαίνεται να έχουν στιγματιστεί από αυτή τη δοκιμασία μια για πάντα. Το περιβάλλον γύρω τους φαντάζει άλλοτε απειλητικό και άλλοτε φαίνεται να αποσυντίθεται μαζί και με την ταυτότητα των ίδιων, παίρνοντας μαζί του και όσες αναμνήσεις συντέλεσαν στην ύπαρξη αυτών των ανθρώπων.
Στόχος της παρούσης διπλωματικής είναι να ευαισθητοποιήσει τη κοινή γνώμη, καλώντας τη να αντιμετωπίσει τη προκατάληψη, μέσα από την δύναμη της εικόνας των ¨ψυχικών¨ πορτρέτων των προσφύγων, και να υπενθυμίσει την ευθύνη του καθενός μας στην παρούσα συγκυρία του εγκλωβισμού χιλιάδων εξ αυτών στις πρώτες χώρες υποδοχής όπως η Ελλάδα.
(EL)
The methodological approach of this diploma thesis will be in the form of an art exhibition.
The context in which it will move is the figures and portraits of minors and adult young refugees. In my quest to capture and outline their instant psychological awareness, I choose the immediate representation of the bodies and their faces various times of their daily lives. Through this endeavor, Ι aim to put their hope for a better place in the political reality center. It is about people who have forcibly forsake their homelands and their own, losing acclaim and reports of a lifetime. Their main concern is a decent living condition. In our country they are looking to find a permanent or temporary shelter to heal the soul and body traumas that have suffered throughout the laborious process of their overseas journey, making it a precocious, difficult beginning.
On their faces can be distinguished melancholy and hope. On their bodies is observed the tolerance for a better tomorrow. Most of the protagonists stand stoically silent, hoping to be saved from the play of poverty and misery. Some of them managed it, but some others did not. However, even survivors seem to have been stigmatized by this test once and for all. The environment around them sometimes seems threatening and sometimes seems to be disintegrating along with the identity of themselves, taking with him as many memories as they have contributed to the existence of these people.
The aim of this diplomacy is to raise public awareness, calling on it to confront bias, through the power of the image of "refugee" portraits and to remind ourselves of the responsibility of each of us at the current juncture of trapping thousands of them in the first host countries such as Greece.
(EN)
