Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή παρατεταμένη καρδιακή αρρυθμία στους ενήλικους και προκαλεί σημαντική κλινική επιβάρυνση. Επίσης, αυξάνει τον κίνδυνο αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου κατά 4-5 φορές.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η εκτίμηση της έκβασης ασθενών με κολπική μαρμαρυγή σε σχέση με την τήρηση των κατευθυντήριων οδηγιών του 2020.
Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 85 ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή που προσέρχονταν για νοσηλεία και παρακολούθηση της κατάστασης υγείας τους στο Γ.Ν.Α «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ». Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη συμπλήρωση ειδικού κλινικού πρωτοκόλλου, που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες της μελέτης και τα στοιχεία συλλέχθηκαν από τους φακέλους των ασθενών και από τους ίδιους τους ασθενείς.
Αποτελέσματα: Σε κολπική παρέμεινε το 23,5%. Οι κατευθυντήριες οδηγίες τηρήθηκαν σε ποσοστό 62,4%. ΑΕΕ/ Θάνατος συχνότερα παρατηρήθηκε στα άτομα >80 ετών, p=0,001, στους ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό ΚΜ, p=0,017, με καρδιακή ανεπάρκεια, p<0,001, με στένωση αορτικής βαλβίδας, p=0,016, με εμμένουσα ΚΜ, p<0,001, και με EHRA SCORE 2b, p<0,001. Συχνότερα οι κατευθυντήριες οδηγίες δεν τηρήθηκαν από στις γυναίκες, p=0,029, στους παχύσαρκους, p=0,016, στα άτομα που λαμβάνουν NOACs, p=0,002, στους ασθενείς με EHRA SCORE 2a, p=0,037 και στα άτομα με παραμονή σε κολπική μαρμαρυγή, p<0,001.
Συμπεράσματα.: Η τήρηση των οδηγιών και του μοτίβου ABC, συνδέεται με καλύτερα αποτελέσματα ως προς την πρόκληση των επιπλοκών της κολπικής μαρμαρυγής. Γενικά, η έκβαση των ασθενών με ΚΜ και η τήρηση των οδηγιών εξαρτάται από δημογραφικούς, κλινικούς παράγοντες και το είδος θεραπείας. Η διενέργεια περισσότερων τέτοιων ερευνών θα ωφελήσει την επιστημονική κοινότητα, αλλά και τους πάσχοντες με την πρόληψη των επιπλοκών.
(EL)
Atrial fibrillation is the most common sustained cardiac arrhythmia in adults and causes significant clinical burden, as it increases the risk of stroke by 4-5 times.
Objective: The purpose of this study was to assess the adherence to the 2020 European Society of Cardiology guidelines, assessing the outcomes among patients with atrial fibrillation
Material and Method: The sample of the study consisted of 85 patients with atrial fibrillation, hospitalised and treated at Athens General Hospital "Hippokrateion". The data collection was performed by completing a purpose designed clinical protocol. The data were collected via interview and related hospital patient files, after permission.
Results: 23,5% of the patients remained in atrial fibrillation. There was a 62,4% adherence to the guidelines. Stroke/death was more common in patients over 80 years old (p=0,001), with positive family history (p=0,017), diagnosed heart failure, (p<0,001), aortic valve stenosis (p=0,016), persistent atrial fibrillation (p<0,001), with EHRA SCORE 2b (p<0,001). Women, (p=0,029), obese patients (p=0,016), on NOACs (p=0,002), with EHRA SCORE 2a (p=0,037), remaining in atrial fibrillation (p<0,001) in spite of treatment, were more likely to fail 2020 related guidelines.
Conclusion: Adherence to guideline and the ABC pathway appears insufficient with associated complications. Demographic characteristics, clinical factors, and treatment strategy appear to statistically affect outcomes. Additional accumulating research will provide the evidence for fine tuning of medical strategy
(EN)
