Η ανάπτυξη αγγείων με τις τεχνικές της ιστομηχανικής αποτελεί ένα ταχέως
εξελισσόμενο πεδίο, προσελκύοντας μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας. Η
αρτηριακή παράκαμψη αποτελεί την πρωταρχική θεραπεία σε ασθενείς με
καρδιαγγειακή νόσο. Δεδομένου ότι παγκοσμίως πραγματοποιούνται περισσότερες από
570.000 επεμβάσεις αρτηριακής παράκαμψης, επιτακτική κρίνεται η ανάγκη εύρεσης
εναλλακτικών αρτηριακών
μοσχευμάτων.
Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η πιθανότητα χρήσης της αρτηρίας του ομφαλίου
λώρου ως εναλλακτική μορφή αρτηριακού μοσχεύματος. Ειδικότερα πραγματοποιήθηκε
αποκυτταροποίηση των αρτηριών με την χρήση δύο διαφορετικών πρωτοκόλλων,
απομακρύνοντας έτσι το σύνολο των κυτταρικών πληθυσμών, διατηρώντας παράλληλα
την εξωκυττάρια θεμέλια ουσία. Διενεργήθηκε ιστολογικός έλεγχος (Η&Ε, ΜΤ, EVG,
Tb) και έμμεσος ανοσοφθορισμός για κολλαγόνο 1 και φιμπρονεκτίνη πριν και μετά
από την διαδικασία της αποκυτταροποίησης, καταδεικνύοντας την σαφή διατήρηση
των στοιχείων της ΕΚΟ. Επίσης τα αποκυτταροποιημένα αρτηριακά ικριώματα
χαρακτηρίστηκαν ως μη τοξικά με την χρήση της Crystal Violet. Ακολούθησε
στατική καλλιέργεια των MSCs P4 στην εσωτερική επιφάνεια των αρτηριών και
διαφοροποίηση αυτών σε
ECs.
Συμπερασματικά, τα παραπάνω αποτελέσματα υπέδειξαν ότι η αρτηρία του ομφαλίου
λώρου μπορεί να αποτελέσει υποψήφιο αρτηριακό μόσχευμα. Εν τούτοις, απαιτείται
περεταίρω καθορισμός των χαρακτηριστικών της μέσω εμβιομηχανικών ελέγχων καθώς
επίσης και η επιτέλεση in vivo πειραμάτων.
(EL)
Vessel development with tissue engineering techniques is a rapidly evolving
field, attracting in this way the scientific society. Until this moment, more
than 570.000 arterial bypasses have been occurred worldwide, therefore a
great need of arterial transplants must be
found.
In this study we investigated the possible use of umbilical artery as an
alternative form of arterial transplant. Especially through decellularization
processes with two different protocols, all cellular populations of umbilical
artery were removed, without affecting the ΕCM. Histological analysis (Η&Ε, ΜΤ,
EVG, Tb) and indirect immunofluorescence for collagen I and fibronectin,
revealed that the ECM remained intact. In addition, decellularized scaffolds
were evaluated as non-cytotοxic with Crystal Violet staining. Also static
seeding of MSCs P4 was performed followed by differentiation to ECs. Gene
expression profile was studied with RT-PCR and PCR, showing upregulation in
VEGF-A, VEGFR, VWF, FLK-1 and downregulation in OCT 3/4 and NANOG. Proteomic
analysis in native and decellularized arteries has been performed and
determined the effect of decellularization protocol in
ECM.
In conclusion, the above results indicated that umbilical artery could be used
as arterial transplant. Furthermore, bioengineering and in vivo experiments
should be assessed, in order to reach safe conclusions.
(EN)
University of Athens
