Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης είναι να αναδείξει την επίδραση της άσκησης στην αερόβια ικανότητα (VO2max) αθλητών μετά από ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.
Μεθοδολογία. Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση και συστηματοποίηση των σχετικών μελετών αναφορικά με την επίδραση της άσκησης στην αερόβια ικανότητά (VO2max) αθλητών οι οποίοι έχουν υποστεί ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Η αναζήτηση πραγματοποιήθηκε στην ηλεκτρονική βάση επιστημονικών μελετών PubMed. Από τη συνδυαστική χρήση των (αντίστοιχων αγγλιστί) όρων «Άσκηση», «Ρήξη Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου» και «Αερόβια Ικανότητα (VO2max)» στην πληθυσμιακή ομάδα «Αθλητές» προέκυψαν 800 μελέτες, από τις οποίες επιλέχθηκαν τελικά να συμπεριληφθούν στην παρούσα συστηματική ανασκόπηση έξι (6) που πληρούσαν όλα τα ορισθέντα κριτήρια ένταξής τους.
Αποτελέσματα. Οι 6 έρευνες που συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα ανασκόπηση αφορούσαν χρονολογία δημοσίευσης μεταξύ των ετών 2009 και 2020, με συνολικό δείγμα 237 αθλητές με ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, και ειδικότερα 133 γυναίκες (56,12%) και 104 άνδρες (43,88%), ηλικίας 21,67 ( ± 2,83) έτη. Το σύνολο των αθλητών συμμετείχε σε προγράμματα άσκησης (αερόβιας, αναερόβιας, μυϊκής ενδυνάμωσης και διατάσεων), με μέση διάρκειά τους τις 16 εβδομάδες, μέσο όρο συνεδριών ανά εβδομάδα τις 2,67 συνεδρίες και μέσο χρόνο διάρκειας της κάθε συνεδρίας τα 50,83 λεπτά. Η εξεταζόμενη παράμετρος (VO2max) σημείωσε αύξηση μετά από τα προγράμματα άσκησης κατά 1,21 ± 1,17 ml/kg/min (δηλ., από 34,00 ± 6,64 ml/kg/min σε 35,21 ± 7,81 ml/kg/min) και ποσοστιαία βελτίωση 3,54%.
Συμπεράσματα. Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποδηλώνουν ότι η εφαρμογή πρωτοκόλλων άσκησης επιδρά θετικά στην αερόβια ικανότητα αθλητών μετά από ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.
Λέξεις κλειδιά: Ρήξη Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου, Αερόβια Ικανότητα (VO2max), Αθλητής, Άσκηση, Αερόβια, Αναερόβια, Μυϊκή Ενδυνάμωση.
(EL)
The purpose of this systematic review is to highlight the effects of exercise on aerobic capacity (VO2max) of athletes after anterior cruciate ligament rupture.
Methodology. The relevant studies were reviewed regarding the effect of exercise on aerobic capacity (VO2max) of athletes with anterior cruciate ligament rupture. The search was carried out in the online database of scientific studies PubMed. The combined use of the terms "Exercise", "Anterior Cruciate Ligament Rupture", "Aerobic Capacity (VO2max)" and "Athletes", revealed 800 studies, of which six that met all the inclusion criteria were finally selected to be included in this systematic review.
Results. The six studies included in this systematic review were published between 2009 and 2020, with a total sample of 237 athletes with anterior cruciate ligament rupture, specifically 133 women (56.12%) and 104 men (43.88%), aged 21.67 (± 2.83) years. All athletes participated in exercise programs (aerobic, anaerobic, muscle strengthening and stretching exercise), with an average duration of 16 weeks, an average of 2.67 sessions per week and an average duration of 50.83 min per session. The outcome parameter (VO2max) increased after exercise programs by 1.21 ± 1.17 ml / kg / min (i.e., from 34.00 ± 6.64 ml / kg / min to 35.21 ± 7, 81 ml / kg / min) and a percentage improvement of 3.54%.
Conclusions. The findings of the present study suggest that exercise protocols have a positive effect on the aerobic capacity of athletes after anterior cruciate ligament rupture.
Keywords: Anterior Cruciate Ligament Rupture, Aerobic Capacity (VO2max), Athlete, Exercise, Aerobic, Anaerobic, Muscle Strengthening.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
