Στις αρχές του εικοστού αιώνα, το Παρίσι εξελίχτηκε στο λογοτεχνικό επίκεντρο της Ευρώπης, καθώς πληθώρα συγγραφέων και διανοούμενων μετεγκαταστάθηκαν εκεί. Ως αποτέλεσμα, γεννήθηκε το κίνημα του μοντερνισμού. Κεντρικό ρόλο στην καθιέρωση του κινήματος είχε η επιρροή των ομοφυλόφιλων γυναικών συγγραφέων, μεταξύ των οποίων ήταν η Natalie Clifford Barney και η Renée Vivien. Στα πλαίσια της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας, θα επικεντρωθώ στα έργα αυτοβιογραφικής μυθοπλασίας των δύο συγγραφέων, Women Lovers, or The Third Woman (1926) και A Woman Appeared to Me (1905). Αρχικά, θα μελετήσω την κοινωνική σκηνή του Παρισιού καθώς και την επιρροή που αυτή άσκησε στην έμπνευση των δύο συγγραφέων. Στη συνέχεια, αντλώντας πληροφορίες από το έργων των Maria D. Battista και Emily O. Wittman για τη σχέση της αυτοβιογραφίας με τον μοντερνισμό, θα εντοπίσω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τη συγκεκριμένη υποκατηγορία από τα κοινά στυλιστικά και θεματικά χαρακτηριστικά της τυπικής αυτοβιογραφικής αφήγησης. Στο κυρίως μέρος της Διπλωματικής Εργασίας, θα επικεντρωθώ αρχικά στο συγγραφικό έργο της Vivien, δίνοντας έμφαση στο πως αναπαριστά την πνευματική διάσταση της λεσβιακής επιθυμίας, η οποία οδηγεί στην θεοποίηση της συντρόφου. Επίσης, θα αναφερθώ στην πολιτιστική κληρονομιά της Σαπφούς, η παρουσία της οποίας προσδίδει διδακτικό χαρακτήρα στο αφήγημα. Στη συνέχεια, θα αναλύσω τον τρόπο με τον οποίο η προσέγγιση της Barney επικεντρώνεται στην προώθηση της σεξουαλικής ευχαρίστησης και την σημασία της ερωτικής επαφής, ακόμη και όταν αυτή οδηγεί σε ψυχική καταπόνηση. Τέλος, θα αναλύσω το πώς οι συγγραφείς εισάγουν τους εαυτούς τους στην αφήγηση, συχνά μέσω πολλαπλών χαρακτήρων, καθώς και πως μέσω αυτών εκφράζουν τις απόψεις τους υπέρ του αυτοπροσδιορισμού και της σεξουαλικότητας και κατά της ετεροκανονικότητας. Ο στόχος, λοιπόν, της εργασίας είναι να αναλύσει την καλλιτεχνική αναπαράσταση και κοινωνική διάσταση της λεσβιακής επιθυμίας, όπως αυτή διαφαίνεται μέσα από την σύμπραξη πραγματικότητας και φαντασίας, στα πλαίσια της (αυτό)βιογραφικής μυθοπλασίας.
(EL)
At the dawn of the twentieth century, Paris became one of the main literary metropolises of Europe, as many expatriate writers and thinkers relocated there. As a result, the movement of modernism flourished. Central to its establishment was the influence of the lesbian writers, among which were Natalie Clifford Barney and Renée Vivien. For the purposes of this dissertation, I will be primarily discussing their fictionalized memoirs, entitled Women Lovers, or The Third Woman (1926) and A Woman Appeared to Me (1905) respectively. First, I will trace the Parisian setting and its influence on the writers’ inspiration. Then, drawing from Maria DiBattista’s and Emily O. Witman’s analysis of the modernist autobiography, the unique characteristics that diversify it from the conventional form of the genre will be traced. Moving to the main part of the dissertation, I will first discuss Vivien’s work, with the emphasis being on her portrayal of the spiritual dimension of lesbianism that deifies the beloved. In addition, I will be analyzing how Sappho’s legacy is brought into the text, giving it its didactic tone. Then, I will indicate how Barney’s approach is focused on promoting physical pleasure and the tactility of eroticism, even when affection becomes suffering. For both novels, I will be analyzing how the authors project themselves in the narrative, often through more than one characters, and how these fictionalized versions give voice to Barney’s and Vivien’s polemics on identity and sexuality and against heteronormativity. The overarching aim of this paper is to trace the social and the creative intricacies of lesbian desire, as these are conveyed through the blurred lines of reality and imagination in the context of fictional (auto)biography.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
