Η ακόλουθη διπλωματική εργασία εκπονήθηκε στο κύκλο μαθημάτων «Συμμετοχική
Διακυβέρνηση και Ψηφιακή Κοινωνική και Ανθρωπιστική Καινοτομία» του
μεταπτυχιακού προγράμματος «Ψηφιακά Μέσα Επικοινωνίας και Περιβάλλοντα
Αλληλεπίδρασης» του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με στόχο την έρευνα και
καταγραφή του ρόλου της ανθρωπιστικής χαρτογράφησης και κατά επέκταση του
Mapathon ως ανθρωπιστικού τεχνολογικού εργαλείου. Πιο συγκεκριμένα, φέρει ως
στόχο να εξετάσει τη χρήση και την εφαρμογή του Mapathon, καθώς και το αποτύπωμα
που αφήνει στην κοινωνία σε ανθρωπιστικό πλαίσιο.
Για να επιτευχθεί ο στόχος της ερευνητικής διαδικασίας, η εργασία αρχίζει με την
πλαισίωση του θεωρητικού μέρους για όλα τα σχετικά σημεία που τίθενται προς
συζήτηση και θίγονται. Έτσι, στο πρώτο μέρος της διπλωματικής πραγματοποιείται
κυρίως η θεωρητική προσέγγιση των όρων και το περιεχόμενο αυτών, της
«ανθρωπιστικής (ψηφιακής) χαρτογράφησης», «της ανθρωπιστικής τεχνολογίας» και
του «Mapathon», καθώς και πως αυτό συνδέεται με τους δύο παραπάνω όρους,
ανάγοντάς τους σε «συμμετοχική ανθρωπιστική χαρτογράφηση και τεχνολογία». Ο
σκοπός είναι να ενημερώσει, ευαισθητοποιήσει και προπάντων να καταστήσει σαφές
στους αναγνώστες τον λόγο για τον οποίο το Μapathon αποτελεί ένα ενδεδειγμένο
εργαλείο ανθρωπιστικής δράσης, καθώς και το πως και που μπορεί αυτό να
εφαρμοστεί.
Στο δεύτερο μέρος καταγράφεται η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε και γίνεται
εκτενής αναφορά στις ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους, στις οποίες βασίστηκε η
εργασία για την επίτευξη του ερευνητικού της στόχου.
Μέσα από την παρατήρηση και την αξιολόγηση της μελέτης περίπτωσης που
υλοποιήθηκε προκύπτουν συμπεράσματα για την ωφελιμότητα του Mapathon σε
καταστάσεις κρίσης και για την ανθρωπιστική συνεισφορά του. Δίνονται απαντήσεις
στα ερευνητικά ερωτήματα, που θίγονται στην εργασία σχετικά με τη χρηστικότητά
του Mapathon στην ανθρωπιστική δράση
(EL)
The following thesis was developed as part of the "Participatory Governance and
Digital Social and Humanitarian Innovation" course in the postgraduate program
"Digital Media Communication and Interaction Environments" of the Department of
Communication and Media Studies at the National and Kapodistrian University of
Athens. The goal of the thesis is to research and record the role of humanitarian
mapping and, by extension, Mapathons as a humanitarian technological tool.
Specifically, it aims to examine the use and application of Mapathons and their impact
on society within a humanitarian framework.
In order to achieve the goal of the research process, the paper begins with framing the
theoretical part for all the relevant points that are raised for discussion and addressed.
Thus, in the first part of the dissertation, the focus is mainly on the theoretical approach
of the terms and their content, "humanitarian (digital) mapping," "humanitarian
technology," and "Mapathon," as well as how this relates to the two above terms,
leading them to "participatory humanitarian mapping and technology." The purpose is
to inform, raise awareness, and above all, make clear to the readers the reason why
Mapathon is an appropriate tool for humanitarian action, as well as how and where it
can be applied.
The second part documents the methodology followed and provides a detailed account
of the quantitative and qualitative methods used in the study to achieve its research
objective.
Through observation and evaluation of the case study that was carried out, conclusions
are drawn about the usefulness of Mapathon in crisis situations and its humanitarian
contribution. The research questions raised in the paper regarding the utility of
Mapathon in humanitarian action are answered.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
