Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η διερεύνηση επιβίωσης της ρομαντικής αισθητικής σε μεταγενέστερα λογοτεχνικά ρεύματα και πιο συγκεκριμένα ο εντοπισμός των ρομαντικών ροπών που εμφανίζουν μεταγενέστερες λογοτεχνικές πραγματώσεις. Για τη νομιμοποίηση μιας τέτοιας συνθήκης διερεύνησης ορίστηκαν δύο βασικές προϋποθέσεις: α) η ένταξη της ρομαντικής αισθητικής σε ένα πλαίσιο αλληλοδιαδοχής και αλληλοπεριχώρησης των λογοτεχνικών ρευμάτων, στην κατεύθυνση της οποίας συνέβαλε η ανάδειξη της λανθάνουσας σχέσης αλληλοσυμπλήρωσης που χαρακτηρίζει τη σχέση Κλασικισμού-Ρομαντισμού και β) η συγκρότηση ενός αισθητικού πυρήνα που εσωκλείει τις επιδραστικότερες ρομαντικές έννοιες (Φαντασία, Φύση, συγκινησιοκρατική αντίληψη της τέχνης, Ατομικισμός) και λειτουργεί ως ανιχνευτικό σχήμα στην προσπάθεια εντοπισμού των ρομαντικών ροπών σε λογοτεχνικά παραδείγματα.
Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας επιχειρείται η παραδειγματική εφαρμογή του ρομαντικού αισθητικού πυρήνα. Εξετάζονται νεοελληνικά ποιήματα που εγγράφονται στα λογοτεχνικά ρεύματα του Συμβολισμού και του Υπερρεαλισμού, ρεύματα που επιλέχθηκαν λόγω της χρονικής εγγύτητας και της αισθητικής συγγένειας με τον Ρομαντισμό. Πιο συγκεκριμένα, αξιοποιούνται τα παραδείγματα των Παλαμά, Γρυπάρη, Μελαχρινού, Εγγονόπουλου και Εμπειρίκου, με στόχο να διαπιστωθεί το είδος των ρομαντικών ροπών που εντοπίζονται στα έργα τους, καθώς και η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται μέσα σε αυτά.
(EL)
The purpose of this thesis is to explore the survival of romantic aesthetics in later literary movements, specifically identifying the romantic tendencies that appear in subsequent literary manifestations. To legitimize such an investigation, two main conditions were defined: a) the integration of romantic aesthetics within a framework of interplay and coexistence of literary movements aided by the highlighting of the latent complementary relationship that characterizes the Classicism-Romanticism connection, and b) the establishment of an aesthetic core that encompasses the most influential romantic concepts (Imagination, Nature, sensationalist perception of art, Individualism) and functions as a detection scheme in the attempt to identify romantic tendencies in literary examples.
In the second chapter of the thesis, the exemplary application of the romantic aesthetic core is attempted. Greek poems that belong to the Symbolism and Surrealism literary movements are examined, selected due to their chronological proximity and aesthetic affinity with Romanticism. More specifically, examples from Palamas, Gryparis, Melachrinos, Eggonopoulos, and Empirikos are utilized to determine the types of romantic tendencies present in their works, as well as the frequency with which they appear within them.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
