Υπάρχει σημαντική έλλειψη διαχρονικών μελετών που να εξετάζουν τον αντίκτυπο της πανδημίας στους προσφυγικούς πληθυσμούς. Με τον παγκόσμιο αριθμό των βίαια εκτοπισμένων ατόμων να υπερβαίνει τα 80 εκατομμύρια, συμπεριλαμβανομένων 26,3 εκατομμυρίων προσφύγων, η κλίμακα της αναγκαστικής μετανάστευσης έχει φθάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Η πανδημία COVID-19, σε συνδυασμό με το κλείσιμο των σχολείων και των βασικών κοινοτικών πόρων, έχει επιδεινώσει περαιτέρω τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες, οι οποίοι ήδη βιώνουν σημαντικά μειονεκτήματα και στρεσογόνους παράγοντες.
Σκοπός:
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τον αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19 και των συναφών μέτρων αποκλεισμού στην ψυχική ευημερία των προσφυγικών πληθυσμών. Διεξάγοντας μια διαχρονική έρευνα, στοχεύουμε να αποκτήσουμε γνώσεις σχετικά με τους πολύπλευρους στρεσογόνους παράγοντες που βιώνουν οι αναγκαστικοί μετανάστες κατά τη διάρκεια αυτής της πρωτοφανούς κρίσης. Η κατανόηση των ειδικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες και των συνεπειών στην ψυχική τους υγεία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών παρεμβάσεων και συστημάτων υποστήριξης.
Μέθοδος:
Η παρούσα μελέτη χρησιμοποιεί ένα διαχρονικό ερευνητικό σχέδιο για να εξετάσει τις επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία των προσφύγων. Θα προσληφθεί αντιπροσωπευτικό δείγμα προσφύγων από διάφορες γεωγραφικές περιοχές και θα συλλεχθούν δεδομένα βάσης για την ψυχική τους υγεία πριν από την πανδημία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα θα διεξάγονται αξιολογήσεις παρακολούθησης για την παρακολούθηση των αλλαγών στα αποτελέσματα της ψυχικής υγείας με την πάροδο του χρόνου. Για τη συλλογή των δεδομένων θα χρησιμοποιηθούν ποσοτικά μέτρα, όπως τυποποιημένα ερωτηματολόγια αξιολόγησης των συμπτωμάτων άγχους, κατάθλιψης και διαταραχής μετατραυματικού στρες.
Αποτελέσματα:
Τα προκαταρκτικά ευρήματα δείχνουν ότι η πανδημία COVID-19 και τα συναφή μέτρα εγκλεισμού είχαν βαθύ αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των προσφυγικών πληθυσμών. Κατά τη διάρκεια της μελέτης παρατηρήθηκαν αυξημένα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και συμπτωμάτων PTSD. Το κλείσιμο των σχολείων και των κοινοτικών πόρων, που ήταν ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη και την ενσωμάτωσή τους, επιδείνωσε περαιτέρω την αγωνία τους. Παράγοντες όπως η κοινωνική απομόνωση, η περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και η αυξημένη οικονομική ανασφάλεια συνέβαλαν στην επιδείνωση της ψυχικής ευεξίας των προσφύγων κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Συμπεράσματα:
Η παρούσα μελέτη αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις και συστήματα υποστήριξης για την αντιμετώπιση των προκλήσεων ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζουν οι προσφυγικοί πληθυσμοί κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της διατήρησης βασικών κοινοτικών πόρων και προσαρμοσμένων υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ακόμη και σε περιόδους κρίσης. Οι διαχρονικές μελέτες που εστιάζουν στην ψυχική ευημερία των προσφύγων μπορούν να ενημερώσουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης για την ανάπτυξη στρατηγικών με σκοπό τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων των πανδημιών στους ευάλωτους πληθυσμούς. Αναγνωρίζοντας τους μοναδικούς στρεσογόνους παράγοντες που αντιμετωπίζουν οι αναγκαστικοί μετανάστες και εφαρμόζοντας τις κατάλληλες παρεμβάσεις, μπορούμε να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της προώθησης της ανθεκτικότητας και της βελτίωσης των αποτελεσμάτων της ψυχικής υγείας των προσφυγικών κοινοτήτων.
(EL)
There is a significant lack of longitudinal studies examining the impact of the pandemic on refugee populations. With the global number of forcibly displaced people exceeding 80 million, including 26.3 million refugees, the scale of forced migration has reached unprecedented levels. The COVID-19 pandemic, coupled with the closure of schools and essential community resources, has further exacerbated the challenges facing refugees, who already experience significant disadvantages and stressors.
Purpose:
The purpose of the present study is to investigate the impact of the COVID-19 pandemic and associated exclusionary measures on the mental well-being of refugee populations. By conducting a longitudinal survey, we aim to gain insights into the multifaceted stressors experienced by forced migrants during this unprecedented crisis. Understanding the specific challenges refugees face and the consequences for their mental health is crucial to developing effective interventions and support systems.
Method:
The present study uses a longitudinal research design to examine the effects of the pandemic on the mental health of refugees. A representative sample of refugees from different geographical areas will be recruited and baseline data on their mental health before the pandemic will be collected. Follow-up assessments will be conducted at regular intervals to monitor changes in mental health outcomes over time. Quantitative measures, such as standardized questionnaires to assess symptoms of anxiety, depression and post-traumatic stress disorder, will be used to collect data.
Results:
Preliminary findings show that the COVID-19 pandemic and associated confinement measures have had a profound impact on the mental health of refugee populations. Increased levels of anxiety, depression and PTSD symptoms were observed during the study. The closure of schools and community resources, which were vital to their support and integration, further exacerbated their distress. Factors such as social isolation, limited access to health care services, and increased economic insecurity contributed to the deterioration of refugees' mental well-being during the pandemic.
Conclusions:
The present study highlights the urgent need for targeted interventions and support systems to address the mental health challenges faced by refugee populations during the COVID-19 pandemic. The findings highlight the importance of maintaining key community resources and tailored mental health services, even in times of crisis. Longitudinal studies focusing on the mental well-being of refugees can inform policymakers, humanitarian organizations, and health care providers to develop strategies to mitigate the adverse effects of pandemics on vulnerable populations. By recognizing the unique stressors faced by forced migrants and implementing appropriate interventions, we can work towards promoting resilience and improving mental health outcomes in refugee communities.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
