Εφαλτήριο για τη συγγραφή της εν λόγω επιστημονικής εργασίας στάθηκε η προσέγγιση πολυάριθμων και συχνά σύνθετων νομικών ζητημάτων γύρω από τη θεματική της παράνομης απόδειξης και, ειδικότερα, της χρήσης και του παραδεκτού ενός αποδεικτικού μέσου, το οποίο είτε τυγχάνει παράνομης προέλευσης είτε αποκτήθηκε με παράνομο, παράτυπο ή αθέμιτο τρόπο. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη αξία έχει η παραπέρα αξιοποίηση του συγκεκριμένου αποδεικτικού μέσου τόσο στο στάδιο της προδικασίας όσο και κατά την επ΄ακροατηρίω διαδικασία εκ μέρους του εθνικού δικαστή. Συναφώς, εξετάζονται ενδελεχώς οι περιπτώσεις αυτές κατά τις οποίες ο απόλυτος χαρακτήρας της απαγόρευσης δικονομικής αξιοποίησης τέτοιας φύσεως αποδεικτικών μέσων κάμπτεται, κατόπιν στάθμισης, χάριν υπέρτερων σκοπών. Η προσέγγιση των ζητημάτων αυτών, σε συνδυασμό με τις σχετικές διακρίσεις ανά τομέα δικαίου και ανά δικαιϊκό σύστημα (Ελλάδα-Γαλλία) έχει ως κεντρικό άξονα τη διαφύλαξη των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα, προς την κατεύθυνση αυτή, τις υποθέσεις τέλεσης φορολογικών αδικημάτων που άγονται ενώπιον του ΔΕΕ, στο πλαίσιο του άρθρου 325 παρ. 1 ΣΛΕΕ. για την κοινή ευθύνη των κρατών-μελών της Ένωσης για τη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της απάτης ή οποιασδήποτε άλλης παράνομης δραστηριότητας βάλλει κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης. Παρότι, ωστόσο, η τελευταία αυτή υποχρέωση πρέπει να αποτελεί μείζονος σημασίας προτεραιότητα για τα κράτη-μέλη, μέσα από τα συμπεράσματα της έρευνας αναδύεται, και πάλι, η αδήριτη ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η δε κατ΄εξαίρεση παρέκκλιση από την προστασία τους, μέσω της επέμβασης στα δικαιώματα αυτά, είναι δυνατόν να επιτραπεί μόνο αν κάτι τέτοιο προβλέπεται από το νόμο και αν, τηρουμένων, αφενός, του βασικού περιεχομένου του δικαιώματος και, αφετέρου, της αρχής της αναλογικότητας, είναι αναγκαία και ανταποκρίνεται πραγματικά σε σκοπούς γενικού συμφέροντος που αναγνωρίζει η Ένωση.
Τέλος, στο πλαίσιο εκπόνησης της επίμαχης εργασίας, διερευνώνται επιμέρους ζητήματα που άπτονται της διαδικασίας ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των εθνικών φορολογικών αρχών των κρατών-μελών της ΕΕ (αμοιβαία διοικητική συνεργασία και συνδρομή – Οδηγία 2011/16/ΕΕ) για φορολογικούς σκοπούς. Μεταξύ άλλων, περιγράφονται, με βάση σχετική παρατεθείσα νομολογία του ΔΕΕ, οι προϋποθέσεις για την αποστολή αιτημάτων για παροχή πληροφοριών προς το άλλο κράτος-μέλος, με τεκμηρίωση ως προς την εύλογη / προβλέψιμη συνάφειά τους, με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας των αιτημάτων και την υποβοήθηση των αρμόδιων αρχών στην έγκαιρη ανταπόκρισή τους. Στο πλαίσιο αυτό, αποσαφηνίζεται ότι τα πρόσωπα, που αποτελούν αντικείμενο εξετάσεως ή έρευνας, δεν απαιτείται να προσδιορίζονται ονομαστικά και ατομικά στο αίτημα αυτό, πλην όμως η αιτούσα αρχή οφείλει να τεκμηριώσει, με βάση σαφείς και επαρκείς εξηγήσεις, ότι διεξάγει στοχευμένη έρευνα σχετικά με περιορισμένη ομάδα προσώπων, η οποία δικαιολογείται από υπόνοιες στηριζόμενες στη μη συμμόρφωση προς συγκεκριμένη νομική υποχρέωση.
(EL)
The starting point for writing the scientific paper concerned was the ambition to approach numerous and often complex legal issues based on a key thematic area, i.e. the cases involving illegally and/or improperly and/or unlawfully obtained evidence and, in this respect, I proceeded to the analysis of the principles and rules governing the use and admissibility of evidence which is either illegally obtained or acquired through unlawful, irregular, or unfair means. In this context, significant emphasis is placed on the further utilization of such evidence both at the pre-trial stage and the court hearing (on the part of the national judge). Accordingly, the cases in which the absolute prohibition of procedural use of an evidence of this nature is to be set aside, after weighing up all of the interests involved, and oftentimes if that is necessary for an overriding purpose, are thoroughly examined.
The central axis of this approach, in conjunction with the relevant legal distinctions by area of law and by legal system (Greece-France) is the protection of fundamental human rights. As notable examples in this sense are considered cases related to the commission of tax offenses brought before the CJEU, within the meaning of Article 325(1) TFEU, concerning the responsibility shared between the EU and its Member States (joint responsibility) to take measures to combat fraud or any other illegal activity detrimental to the financial interests of the Union.
Although this particular obligation should be a matter of paramount importance for the Member States, as evidenced by the results and conclusions of the present dissertation, the undeniable need to respect human rights emerges once again. It is to be stressed that any derogation to the protection of these rights, through interference in these rights, may be allowed only if it is provided for by law and if, while respecting the essence of that right and subject to the principle of proportionality, it is necessary and genuinely meets objectives of general interest recognised by the Union.
Finally, in the context of the elaboration of the present dissertation, specific issues related to the process of exchanging information between the national tax authorities of EU Member States (administrative cooperation and mutual assistance – Directive 2011/16/EU) for tax purposes are addressed. On the basis of relevant CJEU case law and among other things, the conditions for sending a request for information to another Member State are laid down, while the term ‘foreseeable relevance’ of the requested information is appropriately specified with the aim of improving the quality of such requests and encouraging the competent authorities to respond in a timely manner.
Moreover, it is clarified that the persons under examination or investigation are not required to be identified individually and by name by this request. However, the requesting authority should provide a clear and sufficient explanation that it is conducting a targeted investigation into a limited group of persons, justified by reasonable suspicions of non-compliance with a specific legal obligation.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
