Η παρούσα εργασία εμβαθύνει στη δυναμική των μεταρρυθμίσεων στο ελληνικό πολιτικό τοπίο. Εξετάζεται η ιστορική διαδρομή, δίνοντας έμφαση στις κρίσιμες περιόδους μεταρρυθμίσεων, ιδίως από το 1981 έως το 2009 και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Η μελέτη παρουσιάζει τα κύρια χαρακτηριστικά τόσο εκείνων που μπορούν να θεωρηθούν επιτυχημένες όσο και εκείνων που χαρακτηρίζονται ως αποτυχημένες μεταρρυθμίσεις, εντοπίζοντας τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν τα αποτελέσματα και εστιάζοντας σε συγκεκριμένα παραδείγματα.
Η διερεύνηση της μεταρρυθμιστικής ικανότητας της Ελλάδας αποτελεί κεντρικό ζήτημα, που δεν προδικάζει αλλά μπορεί να συναχθεί σε ορισμένο βαθμό από την έκβαση των επιμέρους περιπτώσεων μεταρρύθμισης. Η εν λόγω εργασία επιχειρεί να σκιαγραφήσει τα θεμέλια και τις στρατηγικές για την αποτελεσματική διοικητική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα, διερευνώντας τη σημασία της χρηστής διακυβέρνησης και των διαφόρων μοντέλων διοικητικής μεταρρύθμισης.
Η ανάλυση των επιπτώσεων των μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία και την οικονομία, μπορεί να εξεταστεί ως προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση, τις επενδύσεις, τη φορολογία και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα. Προς διερεύνηση είναι επίσης η αλληλεπίδραση μεταξύ των κοινωνικών αλλαγών και των οικονομικών πολιτικών, με έμφαση στο ρόλο της αντίληψης του κοινού, της πολιτικής δέσμευσης και της οικονομικής ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς στην επιτυχία ή την αποτυχία των μεταρρυθμίσεων.
Η εργασία εξετάζει επίσης τον ρόλο του δημόσιου τομέα και της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα, υπογραμμίζοντας τις εσωτερικές οργανωτικές προκλήσεις και τα ζητήματα διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων. Συζητούνται οι προοπτικές για μελλοντικές μεταρρυθμίσεις και η δυνητική καθοδήγηση που προσφέρουν οι εμπειρίες από προηγούμενες μεταρρυθμίσεις, παρέχοντας πληροφορίες για το σύνθετο πλέγμα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να αποτελέσει μια κατά το δυνατόν ολοκληρωμένη αποτύπωση του μεταρρυθμιστικού τοπίου στην Ελλάδα.
(EL)
This paper delves into the dynamics of reforms in the Greek political landscape. It examines the historical path, with an emphasis on the critical periods of reforms, especially from 1981 to 2009 and during the crisis. The study presents the main characteristics of both those that can be considered successful and those that are characterized as failed reforms, identifying the key factors influencing the outcomes and focusing on specific examples.
Exploring Greece's reform capacity is a central issue, which does not prejudge but can be inferred to some extent from the outcome of individual reform cases. This paper attempts to outline the foundations and strategies for effective administrative reform in Greece by exploring the importance of good governance and the various models of administrative reform.
The analysis of the impact of reforms on society and the economy can be examined in terms of social justice, economic growth, employment, investment, taxation and fiscal sustainability. The interaction between social changes and economic policies is also to be explored, with a focus on the role of public perception, political commitment and inclusive economic growth in the success or failure of reforms.
The role of the public sector and public administration in Greece is examined in detail, highlighting internal organisational challenges and human resource management issues. The prospects for future reforms and the potential guidance offered by experiences from past reforms are discussed, providing insights into the complex web of challenges facing the Greek political reality. In conclusion, this study aims to provide as comprehensive an account as possible of the reform landscape in Greece.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
