Το Μουσείο του Λούβρου, το οποίο ιδρύθηκε στις 10 Αυγούστου του έτους 1793, δεν έγινε παγκοσμίως γνωστό μόνο για την αξία των εκθεμάτων του, αλλά και για την ρηξικέλευθη για την εποχή πρωτοτυπία του, την οποία εισήγαγε σε πολλά επίπεδα. Το έτος 1793 έγιναν δεκτοί οι πρώτοι επισκέπτες στο Μουσείο του Λούβρου, το οποίο ιδρύθηκε ως «Musee Central des Arts», ενώ τέθηκε σε λειτουργία το έτος 1801, φιλοξενώντας έργα τέχνης από ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο. Ο διαχωρισμός των συλλογών βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων (κατηγοριοποίηση), όπως επί παραδείγματι οι σχολές στη ζωγραφική τέχνη, καθώς επίσης και η παράθεση (πλησίον των εκθεμάτων) επεξηγηματικών κειμένων πληροφοριακού χαρακτήρα σχετικά με το έκθεμα και τον δημιουργό του, αποτέλεσαν παγκόσμιες πρωτοτυπίες της εποχής και συνάμα την ειδοποιό διαφορά του Μουσείου του Λούβρου.
Για την αναπλήρωση των απωλειών του Μουσείου επελέγη η μέθοδος της αρπαγής έργων τέχνης και γλυπτών από την πλούσια σε πολιτιστικά αγαθά και υποτελή στον οθωμανικό ζυγό Ελλάδα. Τούτου δοθέντος, περί τα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα, Γάλλοι διανοούμενοι και ιερείς εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι Έλληνες ήταν αφοσιωμένοι στην προετοιμασία του αγώνα για την παλιγγενεσία, απέσπασαν παράνομα πολυάριθμες αρχαιότητες από τον ελλαδικό χώρο. Σήμερα, σε μια έκταση 60.000 τετραγωνικών μέτρων στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα, το Μουσείο του Λούβρου, φιλοξενεί πολυάριθμα σπουδαία ελληνικά έργα τέχνης μεταξύ των 445.000 εκθεμάτων του. Ειδικότερα, στο Λούβρο εκτίθενται «η Αφροδίτη της Μήλου», «η Νίκη της Σαμοθράκης», ο «Ιππέας του Rampin», ο οποίος αποτελεί μαρμάρινο γλυπτό από την Αθήνα, ο «Ηρακλής και ο ταύρος της Κρήτης» από τον ναό του Δία στην Αρχαία Ολυμπία, οι «Εργαστίνες», οι οποίες αποτελούν μαρμάρινο τμήμα της ζωοφόρου του Παρθενώνα, καθώς επίσης και πληθώρα κεραμικών αγγείων από τον ελληνικό χώρο.
(EL)
Founded on August 10, 1793, the Louvre Museum became world-renowned not only for the value of its exhibits, but also for its ground-breaking originality, which it introduced on many levels. In the year 1793, the first visitors were welcomed to the Louvre Museum, which was founded as the "Musee Central des Arts", while it was put into operation in the year 1801, hosting works of art from all over the Old Continent. The separation of the collections based on specific criteria (categorization), such as for example the schools of painting, as well as the placement (near the exhibits) of explanatory texts of an informative nature about the exhibit and its creator, were world firsts of the time and at the same time the notice difference of the Louvre Museum.
To replace the Museum's losses, the method of seizing works of art and sculptures from Greece, rich in cultural goods and subject to the Ottoman yoke, was chosen. Given this, around the end of the 18th and the beginning of the 19th century, French intellectuals and priests, taking advantage of the fact that the Greeks were dedicated to the preparation of the struggle for the palingenesis, illegally seized numerous antiquities from the Greek area. Today, on an area of 60,000 square meters on the banks of the Seine River, the Louvre Museum houses numerous great Greek works of art among its 445,000 exhibits. In particular, the Louvre exhibits "Aphrodite of Milos", "Victory of Samothrace", "The Horseman of Rampin", which is a marble sculpture from Athens, "Heracles and the Bull of Crete" from the temple of Zeus in Ancient Olympia, the "Ergastines", which are a marble part of the Parthenon's zoophoros, as well as an abundance of ceramic vases from the Greek area.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
