Η παρούσα εργασία αποτελεί μια συγκριτική ανάγνωση των τεράτων του Κάτω Κόσμου της αρχαίας μυθολογίας και των τεράτων που χρησιμοποιεί ο Δάντης στο Ινφέρνο, το πρώτο μέρος της Θείας Κωμωδίας. Στόχοι της εργασίας είναι, να αποδειχθεί ότι ο Δάντης εμπνεύστηκε από διάφορες πηγές για τα τέρατα που χρησιμοποιεί στο Ινφέρνο του και να αποδειχθεί ότι τα τέρατα χάρη στην εμφάνιση και κυρίως τις λειτουργίες που επιτελούν στα κείμενα έχουν καταφέρει να επιβιώσουν διαχρονικά σε κάθε είδους αφηγήσεις. Τα κεντρικά κείμενα της εργασίας είναι η Οδύσσεια, η Θεογονία, τα ορφικά Ελάσματα και οι Ύμνοι, οι Βάτραχοι, ο μύθος του Ηρός από την Πολιτεία του Πλάτωνα, η Αινειάδα, η Μυθιστορία του Αλεξάνδρου και το Ινφέρνο του Δάντη και τα τέρατα που εξετάζονται είναι αυτά που εμφανίζονται σε περισσότερα του ενός κείμενα, όπως ο Κέρβερος. Η εργασία χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα. Αρχικά, καθορίζονται οι έννοιες «τέρας» και «Κάτω Κόσμος», ώστε να αποσαφηνιστεί το εννοιολογικό πλαίσιο των συγκεκριμένων όρων. Στη συνέχεια, ακολουθούν δύο μεγάλα κεφάλαια. Στο πρώτο εξ αυτών εξετάζεται η εξωτερική εμφάνιση των τεράτων στα ανωτέρω κείμενα και εξάγονται κάποια επί μέρους συμπεράσματα για αυτή. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζονται οι λειτουργίες των τεράτων, οι οποίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τις καθαρά κειμενικές και τις αφηγηματικές. Οι επί μέρους λειτουργίες εξετάζονται σε κάθε κείμενο ξεχωριστά και παρατίθενται νέα συμπεράσματα για αυτές. Η εργασία καταλήγει με το κεφάλαιο των γενικών συμπερασμάτων στο οποίο τα επί μέρους συμπεράσματα διευρύνονται σε καθολικά, αποδεικνύοντας τα ζητούμενα της στοχοθεσίας, και τη βιβλιογραφία, η οποία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο έργο του I. M. Konstantakos.
(EL)
The present paper is a comparative reading of the monsters of the Underworld of ancient mythology and the monsters used by Dante in the Inferno, the first part of the Divine Comedy. The objectives of the paper are to prove that Dante was inspired by various sources for the monsters he uses in his Inferno and to prove that the monsters, thanks to their appearance and especially the functions they perform in the texts, have managed to survive over time in all kinds of narratives. The main texts of the paper are the Odyssey, Theogony, the orphic gold tablets and the orphic Hymns, the myth of Er from the Republic of Plato, the Aeneid, the Alexander Romance and Dante’s Inferno and the monsters under consideration are those that appear in more than one text, such as Cerberus. The paper consists of four sections. First, the concepts of "monster" and "Underworld" are defined, in order to clarify the conceptual framework of the specific terms. Two large chapters then follow. In the first of these, the external appearance of the monsters in the above texts is examined and some partial conclusions are drawn about it. The second chapter examines the functions of monsters, which are divided into two categories: the purely textual and the narrative. The individual functions are examined in each text separately and new conclusions are listed for them. The paper concludes with the chapter of general conclusions in which the partial conclusions are expanded into universal ones, proving the aims of the thesis, and the bibliography, which is largely based on the work of I. M. Konstantakos.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
