Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογήσει πώς η εμφάνιση των εκβάσεων εγκυμοσύνης ποικίλλει μεταξύ των διαφορετικών φαινοτύπων σακχαρώδη διαβήτη κύησης (ΣΔΚ). Στην μετα-ανάλυση αυτή συμπεριλήφθησαν μελέτες κοόρτης, συγχρονικές και ασθενών μαρτύρων οι οποίες κατηγοριοποίησαν έγκυες γυναίκες με ΣΔΚ με βάση τα αποτελέσματα του τεστ ανοχής γλυκόζης (OGTT) και τα αναφερόμενες εκβάσεις κύησης για κάθε ομάδα. Οι κύριες εκβάσεις ήταν (i) SGA και (ii) υπερτασικές διαταραχές εγκυμοσύνης (HDP). Οι δευτερεύουσες περιελάμβαναν (i) θεραπεία με ινσουλίνη, (ii) εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών, (iii) πρόωρο τοκετό (iv) SGA και (v) καισαρική τομή. Υπολογίστηκαν οι συνδυασμένες αναλογίες αυτών των ειδικών αποτελεσμάτων για κάθε φαινότυπο GDM. Συμπεριλήφθηκαν οκτώ μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν συνολικά 20.928 γυναίκες με GDM. Ο συγκεντρωτικός επιπολασμός των LGA, HDP και θεραπείας με ινσουλίνη ήταν 20%, 8% και 24% αντίστοιχα σε γυναίκες με μη φυσιολογική γλυκόζη πλάσματος νηστείας, 10%, 6% και 9% αντίστοιχα σε γυναίκες με μη φυσιολογική γλυκόζη πλάσματος μετά το φορτίο γλυκόζης και 14%, 14% και 30% σε γυναίκες με τον συνδυασμένο φαινότυπο (παθολογική γλυκόζη πλάσματος νηστείας και παθολογική γλυκόζη πλάσματος μετά το φορτίο γλυκόζης). Οι έγκυες γυναίκες με μη φυσιολογική γλυκόζη πλάσματος νηστείας έχουν τον υψηλότερο επιπολασμό LGA, ενώ εκείνες με μη φυσιολογική συνδυασμένη γλυκόζη πλάσματος έχουν τον υψηλότερο επιπολασμό εμφάνισης HDP. Οι έγκυες γυναίκες με μη φυσιολογική γλυκόζη πλάσματος μετά τη φόρτιση έχουν τη μικρότερη ανάγκη για θεραπεία ινσουλίνης.
(EL)
The aim of this study was to evaluate how the occurrence of pregnancy outcomes varies among different types of gestational diabetes mellitus (GDM) phenotypes. Cohort, cross- sectional, and case-control studies that categorized pregnant women with GDM based on their oral glucose tolerance test (OGTT) results and reported pregnancy outcomes for each group were included. The primary outcomes were (i) SGA and (ii) hypertensive disorders of pregnancy (HDP). Secondary outcomes included (i) insulin treatment, (ii) admission to a neonatal intensive care unit, (iii) premature delivery (iv) SGA, and (v) undergoing a caesarean
section. The combined proportions of these specific outcomes for each GDM phenotype were calculated. Eight studies were included, which involved a total of 20,928 women with GDM. The pooled prevalence of LGA, HDP and insulin treatment were 20%, 8% and 24% respectively in women with abnormal fasting plasma glucose,10%, 6% and 9% respectively in women with abnormal post-load plasma glucose and 14%,14% and 30% in women with abnormal combined plasma glucose. We concluded that pregnant women with abnormal fasting plasma glucose have the highest prevalence of LGA, while those with abnormal combined plasma glucose have the highest prevalence of experiencing HDP. Pregnant women with abnormal post-load plasma glucose have the lowest need for insulin treatment.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
