Η μελέτη αυτή εξέτασε την επίδραση 3 πρωτοκόλλων φυσικής κατάστασης προαγωνιστικής περιόδου, στις φυσικές ικανότητες των αθλητών και αθλητριών καλαθοσφαίρισης όπως αυτές εκφράζονται μέσα απ’ την εργομετρική αξιολόγηση, αλλά και στους βιοχημικούς δείκτες μέσω ανάλυσης δειγμάτων σίελου και αίματος. Επίσης, πραγματοποιήθηκε σύγκριση και αναζήτηση συσχετίσεων ανάμεσα στις φυσιολογικές και βιοχημικές μεταβολές που προκλήθηκαν απ’ το κάθε πρωτόκολλο, αρχικά ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες και στη συνέχεια ανάμεσα στις γυναίκες αθλήτριες της μελέτης. Τέλος, στο πλαίσιο των βιοχημικών μετρήσεων και επειδή η λήψη και η μέτρηση βιοχημικών δεικτών στο αίμα είναι επίπονη, χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό μέσω της παρούσας μελέτης να αναδειχτούν δείκτες και σε πιο εύκολα προσβάσιμα βιολογικά δείγματα όπως είναι ο σίελος. Το δείγμα αποτελούνταν από 38 αθλητές και αθλήτριες καλαθοσφαίρισης υψηλού επιπέδου (28 γυναίκες – 10 άνδρες), οι οποίοι αγωνίζονταν σε 4 διαφορετικές ομάδες (3 ομάδες γυναικών – 1 ομάδα ανδρών). Οι εργομετρικοί δείκτες που μετρήθηκαν είναι: αερόβια ικανότητα, αναερόβια ικανότητα, αλτικότητα, ταχύτητα, επιτάχυνση, εκρηκτικότητα και μέγιστη δύναμη κάτω άκρων. Οι βιοχημικές μετρήσεις αποτελούνταν από: βασικές αιματολογικές εξετάσεις, δείκτες μεταβολικού προφίλ, δείκτες ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης και φλεγμονής, δείκτες οξειδωτικού στρες, δείκτες ορμονολογικού προφίλ, δείκτες ενυδάτωσης. Τα πρωτόκολλα φυσικής κατάστασης που χρησιμοποιήθηκαν έδειξαν ότι είναι ικανά μετά από 6 εβδομάδες προαγωνιστικής περιόδου να βελτιώσουν την απόδοση των αθλητών και αθλητριών καλαθοσφαίρισης υψηλού επιπέδου, ενώ το μέτριο πρωτόκολλο φάνηκε να παρουσιάζει καλύτερη ισορροπία βελτίωσης του εργομετρικού και βιοχημικού προφίλ σε σύγκριση με τα υπόλοιπα 2. Βασικός στόχος της μελέτης ήταν όλα τα παραπάνω ευρήματα να προσδώσουν περισσότερες γνώσεις και εφόδια στους προπονητές και στους γυμναστές καλαθοσφαίρισης, να βελτιστοποιήσουν την προπονητική διαδικασία κατά την προαγωνιστική περίοδο, και κατ’ επέκταση να μεγιστοποιήσουν την απόδοση των αθλητών και αθλητριών μέσω της ελάττωσης της συστηματικής κόπωσης.
(EL)
This study examined the effect of 3 pre-season fitness protocols on the physical abilities of basketball players, as expressed through physiological evaluation, and on biochemical markers through analysis of saliva and blood samples. Additionally, a comparison and search for correlations were conducted between the physiological and biochemical changes induced by each protocol, initially between men and women, and subsequently among the female athletes of the study. Finally, within the framework of the biochemical measurements, and because the collection and measurement of biochemical markers in blood is a painful and time-consuming process that requires specialized personnel during the preparation period, it was particularly important through this study to highlight markers in more easily accessible biological samples such as saliva. The sample consisted of 38 high-level basketball athletes (28 women – 10 men), who competed in 4 different teams (3 women's teams – 1 men's team). The measured physiological variables were: aerobic capacity, anaerobic capacity, vertical jumping ability, speed, acceleration, explosiveness, and lower body strength. The biochemical measurements included: basic hematological tests, metabolic profile markers, exercise-induced muscle damage and inflammation markers, oxidative stress markers, hormonal profile markers, and hydration markers. The fitness training protocols that were used showed that they are capable, after 6 weeks of the pre-season period, of improving the performance of high-level basketball athletes, while the moderate protocol seemed to present a better balance of improvement in the physiological and biochemical profile compared to the other two. The main goal of the study was that all the above findings would provide more knowledge and tools to basketball coaches and trainers, to optimize the training process during the pre-season period and consequently to maximize the performance of the athletes by reducing systematic fatigue.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
