Στην παρούσα διπλωματική εργασία αναπτύσσεται επιγραμματικά η βιογραφία του Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού εκ των παιδικών του χρόνων μέχρι την νεαρή ηλικία, που με θαυμαστό τρόπο του αποκαλύπτεται ο Κύριο Ιησούς Χριστός, ενώ ο σεβάσμιος Γέροντας εκ της Θείας χάριτος οδηγείται στον ασκητικό τρόπο ζωής και με μεγάλο ζήλο και επιμονή. Συναναστρέφεται με πνευματικά ασκητικά πρόσωπα και ως καλός μαθητής σπουδάζει την θεία πνευματική ασκητική ζωή κατά κόρον. Αναζητά την πνευματική αναβάθμιση ακολουθώντας τον δρόμο πνευματικών ανθρώπων και συν ασκητών . Ο πνευματικός ζήλος του τον δικαιώνει και συναναστρέφεται με μεγάλες πνευματικές μορφές στο Άγιον Όρος. Η συν άσκηση, με τον κατεξοχήν πνευματικό δάσκαλό του, Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή, διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές του. Σύντομα ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός αναγνωρίζεται ως ένα νέος πνευματικός άνθρωπός του Αγίου Όρους και δικαίως αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για την προσέλευση νέων ανδρών που επιθυμούν την ασκητική ζωή στο περιβολή της Παναγίας. Επιδέξιος στην αρμονική λειτουργεία Μονών αναμορφώνει και δημιουργεί μοναστήρια και μονές στο Άγιο Όρος , στην Κύπρο και την Ελλάδα. Ο Γέροντας, παρά την έλλειψη μόρφωσης, αναδεικνύεται κατεξοχήν πνευματικός δάσκαλος νέων ιερομονάχων και εκατοντάδων ανθρώπων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η δράση του αναγνωρίζεται από τον προκαθήμενο της Ορθοδοξίας οικουμενικό Πατριάρχη και χαίρει της εμπιστοσύνης του προκειμένου αναδιαμορφώσει και αναβαθμίσει μονές του Αγίου Όρους, όπως την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Ως ταπεινός άνθρωπος αρνείται την ανάληψη καθηκόντων σε διοικητικές θέσεις σε μονές και μοναστήρια και παραμένει ως απλό ιερομόναχος ο εμπνευστής της ασκητικής ζωής στο Άγιον Όρος. Τα θαυμαστά, θεία συμβάντα, δια μέσου τη προσευχής και άσκησης του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού, καταγράφονται και αναφέρονται με φειδώ, διότι επιζητούσε ο ίδιος την ταπεινότητα, και όχι την έπαρση, ως ένα απαραίτητο προτέρημα των ανθρώπων και των μοναχών. Η αυτομεμψία, η υπακοή, η ταπείνωση, η προσευχή αποτελούν απαραίτητα εφόδια τα οποία συμβάλουν αποτελεσματικά στο να επιτευχθεί ο στόχος της ένωσης με το Θεό.
Επιπρόσθετα διατυπώνονται, αναλύονται οι σύγχρονες θεωρίες επικοινωνίας, η ανά-πτυξη των σύγχρονων τεχνολογιών και Μ.Μ.Ε. στην ζωή των ανθρώπων. Αναλύεται αντίστοιχα και συγκριτικά η θεολογική επικοινωνία ως ουσιαστική και σωτήρια για τους ανθρώπους διότι αναλύεται η ουσιαστική σχέση Θεού και ανθρώπου με απώτερο σκοπό της σωτηρία του. Η σύγχρονη τεχνολογική ανάπτυξη αν χειραγωγηθεί σε στενά πνευματικά, θεολογικά πλαίσια μπορεί συμβάλει τα μέγιστα στη μη διατήρηση της ανούσιας κοσμικής, μονοπωλιακής συμπεριφορά που στόχο δεν έχει το καλό των ανθρώπων αλλά την αθρόα οικονομική εκμετάλλευση τους. Αναλύεται ο μετάμθρωπος και μετανεωτερικότητα της σημερινής κοινωνίας μέσα από την θεολογική ματιά. Ο επικοινωνιακός λόγος πνευματικών ανθρώπων και δη ιερομονάχων αποδεικνύει ότι η σωστή χρήση- εκμετάλλευση τεχνολογικών μέσων αναβαθμίζει την ουσία της επικοινωνίας και συμβάλει στην σωτηρία του κόσμου. Η επικοινωνιακή θεολογία αναδεικνύεται, μέσα από πνευματικούς ανθρώπους όπως ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, προβάλλοντας τη σημασία της πνευματικής καθοδήγησης και της πνευματικής αρετής επηρεάζοντας και να εμπνέοντας τους πιστούς να ακολουθήσουν την πνευματική αρετή και την ένωση με τον Θεό.
(EL)
In this thesis, the biography of Elder Joseph of Vatopedinos is epigrammatically developed from his childhood to his young age, when the Lord Jesus Christ is revealed to him in a miraculous way, while the venerable Elder by Divine grace is led to an ascetic lifestyle and with great zeal and perseverance. He associates with spiritual ascetic persons and as a good student studies the divine spiritual ascetic life to the fullest. He seeks spiritual upgrading by following the path of spiritual people and fellow ascetics. His spiritual zeal vindicates him and he associates with great spiritual figures on Mount Athos. Co exercise, with his pre-eminent spiritual teacher, Saint Joseph the Hesi-hasti, broadens his spiritual horizons. Soon the Elder Joseph of VatoPedino is recognized as a new spiritual man of Mount Athos and rightly sets an example to be followed for the coming of young men who desire the ascetic life in the embrace of the Virgin Mary. Skilled in the harmonious operation of Monasteries, he reformed and created monasteries and convents on Mount Athos, in Cyprus and Greece. The Elder, despite his lack of education, emerges as an excellent spiritual teacher of young hieromonks and hundreds of people in Greece and abroad. His action is recognized by the ecumenical patriarch of Orthodoxy and enjoys his trust in order to remodel and upgrade monasteries of Mount Athos, such as the Holy Great Monastery of Vatopedi. As a humble man, he refuses to take up administrative positions in monasteries and convents and remains as a simple hieromonk the initiator of the ascetic life on Mount Athos. The miraculous, divine events, through the prayer and practice of the Elder Iosif Vatopedinos, are recorded and mentioned sparingly, because he himself sought humility, and not arrogance, as a necessary advantage of people and monks. Self-restraint, obedience, humility, prayer are necessary supplies that effectively contribute to achieving the goal of union with GodIn addition, modern communication theories, the development of modern technologies and M.M.E. are formulated and analyzed. in people's lives. The theological communication is analyzed accordingly and comparatively as essential and saving for human beings because the essential relationship between God and man with the ultimate goal of his salvation is analyzed. Modern technological development, if manipulated in narrow spiritual, theological frameworks, can contribute the most to the non-maintenance of meaningless secular, monopolistic behavior that does not aim at the good of people but at their massive economic exploitation. The communicative speech of spiritual people and lay monks proves that the correct use-exploitation of technological means upgrades the essence of communication and contributes to the salvation of the world. Communicative theology emerges, through spiritual people like Elder Joseph of Vatopedinos, promoting the importance of spiritual guidance and spiritual virtue influencing and inspiring believers to follow spiritual virtue and union with God.
(EN)