Εισαγωγή
Η κύρια μέθοδος διατήρησης της βατότητας του αεραγωγού είναι η ενδοτραχειακή διασωλήνωση, η οποία εφαρμόζεται εντός της χειρουργικής αίθουσας σε ασθενείς που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία, αλλά και εκτός σε επείγουσες καταστάσεις. Η τεχνική αποκάλυψης των φωνητικών χορδών κατά την άμεση λαρυγοσκόπηση, μέσω του λαρυγγοσκοπίου Macintosh αποτέλεσαι μια ριζοσπαστική καινοτομία στα μέσα περίπου του 20ου αιώνα, καθιστώντας το Macintosh το λαρυγγοσκόπιο εκλογής για την επίτευξη της ενδοτραχειακής διασωλήνωσης έως και σήμερα. Από την άλλη πλευρά, εξαιτίας της χρήσης του ενδεδειγμένου πλήρους προστατευτικού εξοπλισμού, με βάση τα διεθνή πρωτόκολλα, κατά την διάρκεια της πανδημίας SARS CoV-2, παρατηρήθηκε δυσχερής εκτέλεση πολλών ιατρικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης του αεραγωγού, κατα την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση σε ασθενείς με COVID-19 λοίμωξη. Οι παραπάνω συνθήκες ευνόησαν την προώθηση ενος νέου λαρυγγοσκοπίου με όνομα ‘Vie Scope’. Σύμφωνα με την αρχική υπόθεση της μελέτης, το λαρυγγοσκόπιο Macintosh υπερέχει έναντι του Vie Scope στην αποτελεσματικότητα εξασφάλισης του αεραγωγού, κατά την εφαρμογή τους σε ασθενείς με αναμενόμενα εύκολο αεραγωγό, ανεξάρτητα από την αιτία της ανάγκης ενδοτραχειακής διασωλήνωσης και την χρήση πλήρως προστατευτικού εξοπλισμού.
Μέθοδοι
Στην διεξαχθείσα προοπτική, τυχαιοποιημένη, μονή – τυφλή κλινική μελέτη ανωτερότητας συμπεριλαμβάνονται ασθενείς με αναμενόμενα εύκολο αεραγωγό, όπως προκύπτει από την αξιολόγηση του βαθμού δυσκολίας εξασφάλισης του αεραγωγού, είτε προεγχειρητικά, είτε σε επείγουσα βάση. Η αναλογία κατανομής των ασθενών στις δύο ομάδες λαρυγγοσκοπίων Macintosh και Vie Scope ήταν 1:1 αντίστοιχα. Οι πρωτογενείς παράμετροι περιλαμβάνουν το ποσοστό επιτυχούς διασωλήνωσης με την πρώτη προσπάθεια και τον μέσο απαιτούμενο χρόνο για επίτευξη διασωλήνωσης. Οι δευτερογενείς παράμετροι αποτελούνται από το συνολικό ποσοστό επιτυχούς διασωλήνωσης με καθένα λαρυγγοσκόπιο ξεχωριστά και τον βαθμό απεικόνισης των φωνητικών χορδών, με βάση την ταξινόμηση Cormack – Lehane.
Αποτελέσματα
Στις ομάδες του δείγματος εντάχθηκαν 264 ασθενείς. Ο απαιτούμενος χρόνος διασωληνωσης με το Macintosh είναι μικρότερος σε σχέση με το Vie Scope [διάμεση τιμή: 7.80 (Q1 - Q3: 7.10 - 8.60 sec), μέση τιμή ± τυπική απόκλιση: 8.08 ± 5.34 sec έναντι διάμεσης τιμής: 15.65 (Q1 - Q3: 13.50 - 17.40 sec), μέση τιμή ± τυπική απόκλιση: 16.65 ± 5.02 sec, difference in means: 8.60 sec, 95% CI: -∞ to 7.9, p < 0.0001]. Για το ποσοστό επιτυχούς διασωλήνωσης με την πρώτη προσπάθεια η χρήση του λαρυγγοσκοπίου Macintosh είχε ποσοστό επιτυχίας 100% (132/132), ενώ η χρήση του Vie Scope 90.15% (119/132), με p = 0.0002 και σχετικό κίνδυνο: 0.90 (= 1/1.1, 95% CI: 0.85 - 0.95). Οι 13 ασθενείς της ομάδας του Vie Scope, στους οποίους απέτυχε η πρώτη απόπειρα εξασφάλισης του αεραγωγού, διασωληνώθηκαν με την δεύτερη προσπάθεια, οι 5 εξ αυτών με το Vie Scope και οι 8 με το Macintosh. Όσον αφορά το συνολικό ποσοστό επιτυχούς διασωλήνωσης με το καθένα λαρυγγοσκόπιο ξεχωριστά, το Macintosh εμφάνισε υψηλότερο ποσοστό (132/132 - 100%), ανεξαρτήτως προσπαθειών, σε σύγκριση με το Vie Scope (124/132 - 93.94%), με σχετικό κίνδυνο: 0.94 (= 1/1.06, 95% CI: 0.90 - 0.98) και p = 0.0041. Τέλος, δεν εντοπίστηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στον καταγεγραμμένο βαθμό απεικόνισης της γλωττίδας, σύμφωνα με την ταξινόμηση Cormack – Lehane, (p = 0.7895), ανάμεσα στις 2 μεθόδους διασφάλισης της βατότητας του αεραγωγού.
Συμπεράσματα
Το λαρυγγοσκόπιο Macintosh αναδείχθηκε ανώτερο συγκριτικά με το Vie Scope, όσον αφορά το ποσοστό επιτυχούς ενδοτραχειακής διασωλήνωσης με την πρώτη προσπάθεια, τον μέσο απαιτούμενο χρόνο για διασωλήνωση και το συνολικό ποσοστό επιτυχούς ενδοτραχειακής διασωλήνωσης, κατά την διαχείρηση αναμενόμενα εύκολων αεραγωγών. Καμία στατιστικά σημαντική διαφορά δεν σημειώθηκε στον βαθμό οπτικοποίησης των φωνητικών χορδών με τα δύο υπό μελέτη λαρυγγοσκόπια. Απαιτείται σχεδιασμός περισσότερων κλινικών μελετών στο εγγύς μέλλον, με στόχο την άντληση πληροφοριών για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση και τις καμπύλες εκμάθησης των υπό μελέτη λαρυγγοσκοπίων.
(EL)
Introduction
The main method for maintaining the airway patency is endotracheal intubation, which is used in the operating room for patients undergoing general anesthesia, as well as in the emergency settings. The utilized technique of visualizing the vocal cords, during direct laryngoscopy, with the use of the Macintosh laryngoscope was a radical breakthrough in the middle of 20th century. This advancement has made Macintosh the optimal laryngoscope for accomplishing endotracheal intubation to this day. On the other hand, the use of full personal protective equipment, during the SARS CoV-2 pandemic, impeded the successful completion of medical procedures, like the endotracheal intubation, in terms of cardiopulmonary resuscitation in patients, being infected by COVID-19. The above circumstances favored the emerge and promotion of a new type of laryngoscope named Vie Scope. We hypothesize that the efficacy of airway management with the implementation of the Macintosh laryngoscope is superior to the Vie Scope in patients with expected easy airways, irrelevantly from the use of PPE and the reason of securing the airway.
Methods
The conducted prospective, randomized, single-blind, superiority, clinical trial included patients, who had undergone an adequate airway assessment preoperatively or in the emergency settings, when feasible, to distinguish those with anticipated easy airway. The patient allocation ratio was 1:1 to either Vie Scope or Macintosh laryngoscope. The primary outcome measures were the rate of successful intubation after the first attempt and the required mean intubation time, while the overall rate of successful intubation and the glottis visualization, based on the Cormack-Lehane classification, were regarded as the secondary outcomes.
Results
The sample size was 264 patients. The required intubation time was shorter with Macintosh than with Vie Scope [median: 7.80 sec (Q1 - Q3: 7.10 - 8.60 sec), mean ± standard deviation: 8.08 ± 5.34 sec vs median: 15.65 sec (Q1 - Q3: 13.50 - 17.40 sec), mean ± standard deviation: 16.65 ± 5.02 sec, difference in means: 8.60 sec, 95% CI: -∞ to 7.9, p < 0.0001]. The use of the Macintosh and the Vie Scope laryngoscope was associated with a first-attempt intubation success rate of 100% (132/132) and 90.15% (119/132) respectively, with Relative Risk: 0.90 (= 1/1.1, 95% CI: 0.85 - 0.95) and p = 0.0002. The 13 patients in the Vie Scope group, in whom the first attempt of securing the airway failed, were intubated on the second attempt, 5 of them with the Vie Scope and 8 with the Macintosh. Regarding the overall intubation success rate with each laryngoscope separately, the Macintosh showed a higher rate (132/132 - 100%), regardless of attempts, compared to the Vie Scope (124/132 - 93.94%) with Relative Risk: 0.94 (= 1/1.06, 95% CI: 0.90 - 0.98) and p = 0.0041. Finally, no statistically significant difference was detected in the recorded degree of visualization of the vocal cords, according to the Cormack-Lehane classification, (p = 0.7895), between the 2 laryngoscopes.
Conclusions
The Macintosh laryngoscope is superior to the Vie Scope, in terms of the first-attempt and the overall endotracheal intubation success rate, the mean required intubation time, during the establishment of anticipated easy airways. No statistically significant difference was noted in the degree of glottis visualization between the two laryngoscopes. More clinical studies need to be designed in the future, providing more information about the safe and effective use and the appropriate learning curves of both laryngoscopes.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
