ΣΚΟΠΟΣ: Αφενός η διερεύνηση των σχέσεων ανάμεσα στις διαστάσεις της
θρησκευτικότητας, στα ψυχολογικά χαρακτηριστικά και στην ποιότητα ζωής και
αφετέρου η ανάδειξη του διαμεσολαβητικού ρόλου δυσλειτουργικών νοητικών
κατασκευών (προ-εννοιοποιήσεων) μεταξύ του θρησκευτικού συναισθήματος και της
ευεπιφορότητος προς ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Σε 202 φοιτητές
χορηγήθηκαν ψυχομετρικά εργαλεία προσωπικότητας, γενικής ψυχοπαθολογίας,
άγχους, δυσλειτουργικών προ-εννοιοποιήσεων, γενικής υγείας, ποιότητας ζωής και
θρησκευτικότητας. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η υψηλή θρησκευτικότητα συσχετίζεται με
λιγότερο άγχος, ψυχοπαθολογία, νοσηρότητα και καλύτερη ποιότητα ζωής. Η έλλειψη
συγχωρητικότητας αποτελεί προβλεπτικό παράγοντα ψυχοπαθολογίας, ενώ μαζί με την
έλλειψη ημερήσιων πνευματικών εμπειριών και τη χαμηλή συνολική θρησκευτική
αυτοαξιολόγηση αποτελούν προβλεπτικούς παράγοντες πρόσφατης νοσηρότητας και
κακής ποιότητας ζωής. Οι αρνητικοί τρόποι θρησκευτικής αντιμετώπισης
συσχετίστηκαν με περισσότερη δυσφορία σε όλους τους τομείς της ψυχοπαθολογίας.
Οι περισσότερες διαστάσεις της θρησκευτικότητας (ιδιαίτερα η συγχωρητικότητα
και οι θετικοί τρόποι αντιμετώπισης) συσχετίζονται με χαμηλά επίπεδα προ-
εννοιοποιήσεων, ενώ οι αρνητικοί τρόποι αντιμετώπισης με υψηλά. Δυσλειτουργικές
προ-εννοιοποιήσεις ταυτότητας αποτελούν βασικό προβλεπτικό παράγοντα
ψυχοπαθολογίας, ενώ οι δυσλειτουργικές προ-εννοιοποιήσεις γενικά αποτελούν
βασικό προβλεπτικό παράγοντα άγχους και κακής ποιότητας ζωής. Η συγχωρητικότητα
και οι θετικοί τρόποι αντιμετώπισης ενδέχεται να μεταφέρουν την ευεργετική
επίδραση της θρησκευτικότητας επί της ψυχικής υγείας μέσω της ευόδωσης μετα-
εννοιοποιήσεων, ενώ οι αρνητικοί τρόποι μάλλον ευνοούν την παρουσία
δυσλειτουργικών προ-εννοιοποιήσεων και ανωριμότητας.
(EL)
OBJECTIVES: The investigation of the relations between religiosity dimensions
and some psychological features and the possible intermediary role of
dysfunctional preconceptions in the relation between religiosity and the
susceptibility toward the development of psychopathology. MATERIAL-METHOD: 202
students were given psychometric tools regarding personality, general
psychopathology, anxiety, preconceptions, general health, quality of life and
religiosity. RESULTS: High religiosity seems to be correlated with less
anxiety, psychopathology, morbidity and better quality of life. Lack of
forgiveness constitutes a predictive factor of psychopathology, and, along with
the lack of daily religious experiences and the low religious overall
self-ranking, they all constitute predictive factors of recent morbidity and
low quality of life. Negative religious coping has been correlated with higher
psychopathology. Most dimensions of religiosity (especially forgiveness and
positive religious coping) are correlated with low levels of preconceptions,
whereas negative coping with high levels. Dysfunctional preconceptions of self
constitute a predictive factor of psychopathology, while dysfunctional
preconceptions in general constitute a predictive factor of anxiety and low
quality of life. Forgiveness and positive religious coping are likely to
transfer the beneficial effect of religiosity on mental health through the
enhancement of meta-conceptions, while negative religious coping probably
favors the presence of preconceptions and immaturity.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
