Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την τρίτη συνηθέστερη κακοήθεια στους
ενηλίκους και η δεύτερη αιτία θανάτου τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες.
Ο μεταστατικός καρκίνος του παχέος εντέρου μέχρι και σήμερα δεν μπορεί να
αντιμετωπισθεί ικανοποιητικά γι’ αυτό το λόγο επείγει η ανεύρεση νέων μεθόδων
και νέας θεραπευτικής στρατηγικής. Οι σύγχρονες μελέτες ανέδειξαν μεθόδους που
μπορούν να βοηθήσουν στην διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου στα πρώϊμα
στάδια της νόσου, όπως είναι η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στη
συστηματική κυκλοφορία, καθώς και να βελτιώσουν τα ήδη υπάρχοντα θεραπευτικά
πρωτόκολλα. Η σωματοστατίνη είναι μια κυκλική πεπτιδική ορμόνη ευρέως
κατανεμημένη στο ανθρώπινο σώμα. Οι δυο κυριες μορφές της σωματοστατίνης που
παράγοντες είναι τα ανάλογα SRIF-14 και SRIF-28, τα οποία παρουσιάζουν συνεργό
βιολογική δράση και έχουν την ικανότητα να συνδέονται με τους πέντε ειδικούς
υποδοχείς της σωματοστατίνης Sst1,Sst2,Sst3,Sst4 και Sst5, οι οποίοι
ανιχνεύονται στα ίδια ή σε διαφορετικά κύτταρα και ιστούς με διαφορετική
αναλογία. Οι υποδοχείς της σωματοστατίνης ανιχνεύονται στα κύτταρα και τους
ιστούς των νευροενδοκρινών και μηνευροενδοκρινών συμπαγών όγκων,
συμπεριλαμβανομένων και των όγκων του παχέος εντέρου. Επιπλέον τα ανάλογα της
σωματοστατίνης έχουν σημαντική ογκοκατασταλτική δράση in vitrο, στην οποία
βασίζεται και η χρήση τους ως μονοθεραπεία στους μη νευροενδροκρινείς όγκους.
Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι η ογκοκατασταλτική δράση των αναλόγων της
σωματοστατίνης έμμεσα ενεργοποιείται με αύξηση της παραγωγής IGF-I.
Τα ανάλογα της σωματοστατίνης που κυκλοφορούν στο εμπόριο δείχνουν μεγαλύτερη
ευαισθησία στους υποδοχείς Sst2 και Sst5, οι οποίοι ανιχνεύονται σε υψηλά
επίπεδα στους λιγότερο επιθετικούς όγκους και σχετίζονται με καλύτερη πρόγνωση
επιβίωσης σε διάφορα είδη καρκίνου. Στη μελέτη αυτή καθορίζουμε την
ανοσοϊστοχημική ανίχνευση των επιπέδων των υποδοχέων Sst2 και Sst5 στα
αδενοκαρκινώματα του παχέος εντέρου και ερευνούμε την σχέση τους με τις
κλινικοπαθολογικές παραμέτρους και την καμπύλη επιβίωσης.
(EL)
Colorectal cancer (CRC) is the third most common malignancy in adults and the
second leading cause of cancer deaths in men and women combined [1]. Locally
advanced and metastatic CRC remains largely incurable, and novel strategies are
urgently needed to assess prognosis and guide treatment [2]. Recent studies
have shown that procedures that can modify staging, such as the detection of
tumour cells in the systemic circulation, may more accurately guide therapeutic
protocols [3–5]. Somatostatin [somatotropin-release inhibiting factor (SRIF)]
is a cyclic peptide hormone that is widely distributed throughout the human
body, including the central nervous and the gastrointestinal systems [6]. The
two main SRIF forms pro- duced in humans are the 14-amino-acid-long SRIF-14 and
the more potent amino terminus extended form SRIF-28 [7]. Both SRIF isoforms
have strongly overlapping biological roles and are capable of binding to the
five known, distinct, SRIF receptor subtypes (Sst1–5), which may coexist in the
same tissue and even on the same cell at different densities [6,8].
Sst expression has been demonstrated in cell lines and primary tissue samples
in a wide range of neuroendocrine and non-neuroendocrine solid tumours,
including colon cancer [8, 9]. In addition, SRIF agonists have shown
significant antitumour activity against CRC cell lines in vitro as well as in
rodent xenograft models [8–11]. However, clinical data derived from trials
utilizing SRIF agonists as monotherapies against non-neuroendocrine solid
tumours have, with few exceptions [12,13], shown little benefit with regard to
survival, although there is some evidence of an enhanced palliative effect in
certain indications [8,14]. Moreover, it should be mentioned that the
antitumour activity of SRIF agonists can be indirectly mediated by the
suppression of IGF-I production in serum or in the tumour microenvironment
[15–19]. The SRIF agonists currently in the market show highest affinity to the
Sst receptor subtypes 2 and 5 [8, 14]. Sst2 and Sst5 have previously been
reported to be overexpressed in less aggressive tumour phenotypes and have been
associated with better survival outcomes in various cancers [8, 20]. In this
study, we determined the immunohistochemical expression levels of Sst2 and Sst5
in patients with CRC and investigated their association with
clinicopathological parameters and overall survival.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
