Σκοπός: Η παρούσα μελέτη αποσκοπούσε στον προσδιορισμό των επιπέδων της
αντιπονεκτίνης ορού στην οξεία φάση του ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου (ΑΕΕ)
και τη συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικές παραμέτρους, δείκτες φλεγμονής, τη
βαρύτητα του ΑΕΕ και την έκβαση στον πρώτο χρόνο.Ασθενείς και μέθοδοι: Η μελέτη
συμπεριέλαβε τους ασθενείς που εισήχθησαν λόγω πρωτοεμφανιζόμενου ισχαιμικού
ΑΕΕ. Η τεχνική Kaplan-Meier εφαρμόστηκε για την ανάλυση επιβίωσης, ενώ με το
μοντέλο αναλογικών κινδύνων του Cox εξετάστηκε η σχετική συμβολή κάθε
παραμέτρου στην πρόγνωση. Αποτελέσματα: Αναλύθηκαν τα δεδομένα 160 ατόμων (55%
άνδρες, ηλικία 70.1±13.8 έτη). Tα επίπεδα αντιπονεκτίνης συσχετίζονταν αρνητικά
με την ηλικία (Spearman’s [rho] r= - 0.24, P=0.003), το BMΙ (r= - 0.26,
P=0.001), την αρχική τιμή CRP (r= - 0.67, P<0.001), τον όγκο του εμφράκτου (r=
- 0.43, P<0.001) και την κλινική βαρύτητα του ΑΕΕ με βάση την κλίμακα του
Εθνικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (NIHSS score, r= - 0.36, P<0.001), ενώ αντίθετα
υπήρχε θετική συσχέτιση με την επιβίωση στους δώδεκα μήνες (r= 0.31, P<0.001).
Οι πιθανότητες θανάτου ήταν 47.6%, 32.5% και 2.6% (P<0.001) για τις τρεις
ομάδες ασθενών που προέκυψαν κατά το διαχωρισμό τους με βάση τα τριτημόρια των
τιμών αντιπονεκτίνης (<4, 4-7 και >7 μg/ml, αντίστοιχα). Ο σχετικός κίνδυνος
θανάτου στον πρώτο χρόνο για τους ασθενείς με αντιπονεκτίνη στο κατώτερο
τριτημόριο ήταν 14.3 (95% CIs 2.5, 45.1, P<0.001) και 1.5 (95% CIs 1.1, 2.3,
P<0.01) σε σύγκριση με το ανώτερο και μέσο τριτημόριο αντίστοιχα. Η στεφανιαία
νόσος (hazard ratio [HR] 5.5, 95% CI 2.7, 11.0, P<0.001), η βαθμολογία > 15
στην κλίμακα NIHSS (HR 4.3, 95% CI 2.0, 9.5, P<0.001) και τα επίπεδα
αντιπονεκτίνης ορού < 4μg/ml (HR 2.2, 95% CI 1.2, 4.0, P=0.015) συσχετίστηκαν
ανεξάρτητα με τη θνησιμότητα στον πρώτο χρόνο.Συμπεράσματα: Η χαμηλή
αντιπονεκτίνη στην οξεία φάση του πρωτοεμφανιζόμενου ισχαιμικού ΑΕΕ αποτελεί
ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα για αυξημένη θνησιμότητα στον πρώτο χρόνο, ενώ
τα επίπεδα αντιπονεκτίνης είναι αντιστρόφως ανάλογα με τη βαρύτητα και την
έκταση της εγκεφαλικής βλάβης.
(EL)
Objective: The present study aimed to investigate the association between serum
adiponectin levels at the acute phase of ischemic stroke, and (i)
cardiometabolic parameters, (ii) inflammation markers, (iii) stroke severity
and (iv) one-year outcome (survival).Patients and methods: All subjects
admitted with a diagnosis of first-ever ischemic stroke were included in the
study. The Kaplan-Meier technique was applied in survival analysis, and the Cox
proportional hazards model was used to evaluate the relationship between risk
factors and prognosis.Results: Data from 160 subjects (55% males, mean age
70.1±13.8 years) were analysed. Adiponectin levels were inversely related to
age (Spearman’s [rho] r= - 0.24; P=0.003), BMI (r= - 0.26; P=0.001), baseline
CRP value (r= - 0.67; P<0.001), infarct volume (r= - 0.43; P<0.001) and stroke
severity (National Institutes of Health Stroke Scale [NIHSS] score; r= - 0.36;
P<0.001), whereas there was a significant positive association with one-year
survival (r= 0.31; P<0.001). The probabilities of death were 47.6%, 32.5% and
2.6% (P<0.001) for patients stratified according to tertiles of adiponectin (<4
μg/ml, 4-7 μg/ml and >7 μg/ml, respectively). The relative risk of death for
patients with adiponectin in the lowest tertile was 14.3 (95% CIs 2.5, 45.1,
P<0.001) and 1.5 (95% CIs 1.1, 2.3, P<0.01) compared with the highest and
middle tertile, respectively. Coronary artery disease (hazard ratio [HR], 5.5;
95% CI, 2.7, 11.0; P<0.001), NIHSS score > 15 (HR, 4.3; 95% CI, 2.0, 9.5;
P<0.001) and adiponectin levels < 4μg/ml (HR, 2.2; 95% CI, 1.2, 4.0; P=0.015)
were independently associated with mortality.Conclusions: Low adiponectin at
the acute phase of first-ever ischemic stroke appears to be an independent
predictor of increased one-year mortality, whereas adiponectin levels inversely
reflect the severity and extent of brain injury.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
