Στην παρούσα μελέτη έγινε μία σύγκριση επιδημιολογικών και κλινικών παραμέτρων
σε δύο ομάδες διαβητικών ασθενών: Μετανάστες ασθενείς από το Μπαγκλαντές
(n=166) και Έλληνες ασθενείς (n=123). Οι μετανάστες ειμχαν χειρομτερο
γλυκαιμικομ εμλεγχο απομ τους Εμλληνες (HbA1c=7,74±1,6 εμναντι 7,55±1,7%,
p=0.3) και σημαντικαμ χαμηλομτερες τιμεμς HDL χοληστερομλης (33,99±9,4 εμναντι
44,05±10,43 mg/dl, P=0,037). Εντουμτοις, λιγομτεροι εξ αυτών καμπνιζαν και ειμ
χαν σημαντικαμ χαμηλομτερο δειμκτη μαμζας σωμματος (24,19±3,3 εμναντι 29,04±8,7
kg/m2, P=0,01), σε σχεμση με τους Εμλληνες. Οι μετανάστες είχαν πιο
περιορισμένη πρόσβαση σε φάρμακα και δομές υγείας. Tο 16,9% των μεταναστών
εμφάνιζε ένα σημάδι στη ραχιαία επιφάνεια του αριστερού ποδιού το οποίο
σχετίζεται με την πίεση που ασκείται από τη στάση προσευχής. Κατόπιν, 111
ασθενειμς απομ το Μπαγκλαντεμς και 101 Εμλληνες ασθενειμς υποβλήθησαν σε
ηλεκτρονευρογράφημα και έλεγχο για ουδό θερμού και ψυχρού. Περιφερικημ
διαβητικημ νευροπαμθεια διαγιγνωμσθηκε σε 53 μετανάστες (48%) και σε 59 Εμ
λληνες (58%) (p = 0,12). Η νευροπαμθεια των μεγαμλων νευρικωμν ινωμν ημταν
λιγομτερο συχνημ στους μετανάστες (18%) απομ ομτι στους Έλληνες (53%) (p <
0,01), ενώ η νευροπαμθεια των μικρωμν νευρικωμν ινωμν ημταν πιο συχνημ στους
μετανάστες (18% εμναντι 7%) (p < 0,02). Τέλος, σε όλους τους ασθενείς
μετρήθηκαν τα μέσα επίπεδα της 25(ΟΗ)vitD και η μέση τιμή για τους μετανάστες
ήταν 12,42±5,86 ng/ml εμναντι 23,06±12,36 ng/ml για τους Εμλληνες (p<0,001).
Στην παρουμσα διατριβημ έγινε μιμα προσεμγγιση ομλων των ιδιαιμτερων προβλημαμ
των, κλινικών και επιδημιολογικών χαρακτηριστικών των μεταναστών από το
Μπαγκλαντές σε σχέση με τους Έλληνες διαβητικούς ασθενείς.
(EL)
The aim of this study was to compare Bangladeshi immigrants with diabetes to
native Greeks with diabetes from epidemiological and clinical aspects: A total
of 166 patients from Bangladesh and 123 patients from Greece were recruited.
Patients from Bangladesh had worse glycemic control (A1C=7.74±1.6 vs. 7.55±1.
7%; p=0.3), and lower high-density lipoprotein levels (33.99±9.4 vs. 44.05±10.
43 mg/dl; p=0.037). However, fewer of them smoked, and had a significantly
lower body mass index than Greek patients (24.19 ± 3,3 versus 29.04 ± 8.7 kg /
m2, p = 0,01). Bangladeshi immigrants were less likely to engage self-care
behaviors and had less access to medication, laboratory test and healthcare
Units. Moreover, 16.9% of immigrants presented with a prayer mark on the dorsal
aspect of the left foot, which was attributed to a typical prayer position. In
addition, a total of 111 Bangladeshi immigrants and 101 Greeks were examined
with neurophysiological studies (nerve conduction velocities and thermal
threshold) and polyneuropathy was diagnosed in 53 (48%) Bangladeshi and in 59
(58%) Greek patients (p=0.12). Large fiber neuropathy was less prevalent
among Bangladeshis (18%) than in Greeks (53%) (p<0.01). Small fiber
neuropathy on the contrary was more frequent in Bangladeshis (18% vs. 7%) (p<
0.02). Moreover, the 25(OH)VitD levels of Bangladeshi patients were
significantly lower compared to Greek patients (12.42±5.86 ng/ml vs. 23.06±12.
36 ng/ml, p<0.001). This study emphasizes all the problems and clinical and
epidemiological characteristics of immigrants from Bangladesh compared to
Greeks patients with diabetes.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
