Στα πλαίσια της παρούσας διδακτορικής διατριβής μελετήθηκε η συμπεριφορά των
γαλαξιακών κοσμικών ακτίνων στο διαπλανητικό χώρο κοντά στη Γη κατά τη διάρκεια
όλων των γεγονότων των μειώσεων Forbush της έντασης της κοσμικής ακτινοβολίας
που έχουν καταγραφεί κατά τη διάρκεια λειτουργίας των Μετρητών Νετρονίων
(1957-2011). Αναλύθηκε ένας σημαντικός αριθμός γεγονότων (6246 γεγονότα) και
υπολογίστηκαν οι κρίσιμες παράμετροι των μειώσεων Forbush (Α0, Ax, Ay, Az, gx,
gy και gz). Η εξέλιξη της Μεθόδου Παγκοσμίου Επισκόπησης (Global Survey Method
- GSM) της γαλαξιακής κοσμικής ακτινοβολίας, η οποία συνδέει τη δευτερογενή με
την πρωτογενή κοσμική ακτινοβολία στο όριο της μαγνητόσφαιρας, βοήθησε τα
μέγιστα προς αυτή την κατεύθυνση. Εξαιτίας του πλήθους των γεγονότων που
τέθηκαν σε ανάλυση προέκυψαν σημαντικά στατιστικά αποτελέσματα που οριοθετούν
για πρώτη φορά την έννοια της τυπικής μη-περιοδικής μείωσης Forbush.
Αποδείχτηκε σαφώς, ότι υπάρχει εξάρτηση της χρονικής κατανομής των μειώσεων της
έντασης της κοσμικής ακτινοβολίας από το ηλιογραφικό μήκος της αντίστοιχης
ηλιακής πηγής. Πέρα από τις τυπικές περιπτώσεις μειώσεων Forbush, αναδείχτηκαν
και αναλύθηκαν και περιπτώσεις οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μη-τυπικές, όπως
αυτές του Ιανουαρίου, Ιουλίου, Αυγούστου και Σεπτεμβρίου 2005, και οι οποίες
είναι ιδιαίτερα σημαντικές διότι παρέχουν πληροφορίες για μεγάλης κλίμακας
δομές που εξελίσσονται στο διαπλανητικό χώρο. Τα αποτελέσματα της διατριβής
χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του Κέντρου Πρόγνωσης Γεωμαγνητικών
Διαταραχών του Πανεπιστημίου της Αθήνας.
(EL)
The topic thoroughly covered in the present dissertation is the variation of
cosmic ray particles within interplanetary space at the near-Earth environment,
during all Forbush decreases ever recorded by neutron monitor detectors
(1957-2011). A significant number of such events (i.e. Forbush decreases – 6246
in total) have been carefully examined and special characteristics, as the
critical parameters of Forbush decreases (Α0, Ax, Ay, Az, gx, gy and gz) have
been calculated. The attempt to evolve the traditional method that couples
secondary particle recordings to the primary cosmic rays has also been part of
this thesis. The statistical treatment of such a great sample of Forbush
decreases led, for the first time, to the definition of typical Forbush
decreases cases as a function of their heliolongitude. It was clearly proven
that the time profile of a Forbush decrease is well connected to the foot point
of its solar source. Nevertheless, apart from the definition of the typical
cases, irregular cases have also immerged which have been classified as
non-typical ones. The spotted non typical cases, as those of January, July,
August & September 2005 have been analytically presented in the current
dissertation. It is worth noting that each of the non typical cases provide
valuable information on the evolution of large scale structures that dominate
interplanetary space. The results of this research have been used as the basis
for the foundation of the Forecasting Center of Geomagnetic Activity at the
University of Athens.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
