Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε υλικό άνω, κάτω γνάθων καθώς και
ορισμένων κρανίων των Άνω Μειοκαινικών ιππαρίων του Πικερμίου Αττικής για τον
προσδιορισμό σε επίπεδο είδους. Το υλικό περιελάμβανε δείγματα του Μουσείου
Παλαιοντολογίας και Γεωλογίας από την κλασική θέση Πικερμίου και την
καινούργια. Ο προσδιορισμός βασίστηκε στη βιομετρία και τη μορφομετρία. Η
μεθοδολογία της εργασίας υιοθέτησε τις προτάσεις από το διεθνές συνέδριο της
Νέας Υόρκης. Τα αποτελέσματα πιστοποιούν την παρουσία δύο ειδών στις θέσεις
μελέτης, το Ηipparion mediterraneum και το Ηipparion brachypus. Το πρώτο είδος
διακρίνεται λόγω του μικρού μήκους οδοντοστοιχίας στη κάτω γνάθο, της μέτριας
αναδίπλωσης αδαμαντίνης, συνήθως με μία αναδίπλωση σε κάθε βοθρίο, απλή
παρουσία πρωτοστυλιδίου με απλή άκανθα στην παρειακή κοιλάδα όταν είναι παρόν
αλλά σε μεγάλο ποσοστό απουσιάζει. Επίσης, το είδος αυτό στην άνω γνάθο
χαρακτηρίζεται από μέτρια αναδίπλωση αδαμαντίνης με ελλειπτικό πρωτόκωνο και
απλή άκανθα. Αντίθετα, το Hipparion brachypus στην κάτω γνάθο εμφανίζει έντονη
αναδίπλωση αδαμαντίνης με ρυτίδωση και μεγάλο μήκος σειράς παρειακών δοντιών,
συχνή εμφάνιση πρωτοστυλιδίου και παρουσία διπλής ή τριπλής άκανθας. Η
οδοντοστοιχίες τις άνω γνάθου παρουσιάζουν εξίσου πλούσια αναδίπλωση
αδαμαντίνης με ρυτίδωση, ελλειπτικό έως στρογγυλό πρωτόκωνο και συχνή εμφάνιση
άκανθας. Επιπροσθέτα, με τη μελέτη του κρανιακού υλικού εντοπίστηκε ότι το
πρώτο είδος σε σχέση με το δεύτερο παρουσίαζε μικρή απόσταση οφθαλμικής κόγχης
με προοφθάλμικο βόθρο και μικρό εύρος ρύγχους. Συμπερασματικά καταλήγουμε πως ο
συνδυασμός μορφολογικών και βιομετρικών χαρακτηριστικών αποδεικνύουν την
παρουσία δύο ειδών ιππαρίων στο Πικέρμι Αττικής.
(EL)
The objective of this thesis is the study of Upper Miocene hipparionine horses
from Pikermi Attica. The samples consist of specimens from the classical
locality and the new site named Pikermi Valley-1 (PV1) which are stored at the
Museum of Palaeontology and Geology. The taxonomic determination of the species
was based on the procedure suggested in the International symposium held at New
York. Two different species were recognized, Hipparion mediterraneum and
Hipparion brachypus. The mandible of Hipparion mediterraneum is characterized
by the following features: small cheek row lenght, simple enamel plication,
rarely present small protostylid, and simple pli caballinid. Furthermore, the
maxilla has small cheek row length, simple to moderate enamel plication with
plis rounded and shallow, and simple pli caballin. On the contrary, the
mandible of Hipparion brachypus is characterized by rich enamel plication, with
borders of the flexids crenelated and plicated, pli caballinid is rare but when
appeared is single or triple. Additionally, the upper cheek teeth has long
cheek teeth length, rich enamel plication with narrow and deep plis, and small
pli caballin with 1-3 plis. Furhtermore scull measurements define biometrical
differences of the two species. The first species in correlation with the
second, which is more robust, demonstrated small preorbital bar, small muzzle
breadth, and small distance between incisors and P2. In conclusion, the
statistical analyses combined with mormometric observations indicated the
appearance of the two species at the localities of Pikermi.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
