Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μία ερευνητική στροφή προς τον ίδιο τον εκπαιδευτικό, με την ιδέα ότι αποτελεί βασικό παράγοντα της εκπαιδευτικής και διδακτικής διαδικασίας, καθώς από τον ίδιο εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό, οι διδακτικές επιλογές, η ορθότητα των διδακτικών αποφάσεων, και η επίτευξη των διδακτικών στόχων μέσα στη σχολική τάξη (Φρυδάκη, 2009), οι οποίες φαίνεται να συνδέονται άμεσα με τις βαθύτερες προσωπικές του αντιλήψεις και πεποιθήσεις για το ρόλο που επιτελεί μέσα σε αυτή. Από την άλλη μεριά, όλες οι μεταβολές, τόσο κοινωνικές και πολιτισμικές όσο και πολιτικές, φαίνεται να επηρεάζουν άμεσα τον τομέα της εκπαίδευσης, ενώ οι υψηλές οικονομικές απαιτήσεις συχνά επιτάσσουν κάποιου είδους μηχανιστική εκπαίδευση και την υιοθέτηση διδακτικών επιλογών που συνάδουν με τη βαθμοθηρία, την δασκαλοκεντρική προσέγγιση, τις εξετασιοκεντρικές προσεγγίσεις, τη στείρα απομνημόνευση και τη χρησιμοθηρική χρήση της γνώσης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, πολλοί εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό η υπονόμευση των ανθρωπιστικών μαθημάτων (Ράσης, 2011) καθώς και οι ποικίλοι εκπαιδευτικοί στόχοι που συνδέονται με αυτά, ανάμεσά τους και ο εκδημοκρατισμός των μαθητών, η καλλιέργεια, δηλαδή, της δημοκρατικής ιδέας στους μαθητές και η επαφή τους με αλληλοσυνδεόμενες με αυτή αξίες τόσο σε επίπεδο αξιακό – ιδεολογικό όσο και πολιτικό. Σκοπός αυτής της έρευνας είναι να περιγράψει τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αναφορικά με την καλλιέργεια του δημοκρατικού ιδεώδους μέσα στο σχολικό πλαίσιο. Ιδιαίτερα μελετάται η διδασκαλία της τραγωδίας της Ελένης, του Ευριπίδη, στη Γ΄ Γυμνασίου και της Αντιγόνης του Σοφοκλή, στη Β΄ Λυκείου, με κεντρική εστίαση στη λειτουργία της ως μέσο εκδημοκρατισμού των μαθητών, προβάλλοντας δημοκρατικές αξίες και ιδεώδη. Τέλος, έχει σκοπό να καταγράψει με ποιο τρόπο οι αντιλήψεις αυτές αποτυπώνονται στις διδακτικές επιλογές των εκπαιδευτικών μέσα στην τάξη.
(EL)
In recent years there has been a research shift towards teachers as a key factor of the educational and teaching process, as the choice of teaching choices, the soundness of teaching decisions and the achievement of teaching objectives within the classroom largely depend on them (Frydaki, 2009), and seem to be directly related to their deeper personal perceptions and beliefs. On the other hand, all changes, both social and cultural, as well as politics seem to be directly identified in the field of education, while high financial requirements often necessitate some kind of mechanistic education and the adoption of curricula that are consistent with the degree-based, teacher-centered, examination-centered approaches, sterile memory and the utilitarian use of knowledge. Within this environment, many teachers argue that there is a great undermining of humanities (Rasis, 2011) as well as the various educational goals associated with them, including the democratization of pupils, meaning, the cultivation of the democratic idea in pupils and their interaction with values related to it, at both a value-ideological and political level. The purpose of this research is to describe the perceptions of secondary education teachers regarding the cultivation of the democratic ideal within the school context.
Ιn particular, the teaching of the tragedy of Helen of Euripides and the Antigone of Sophocles, as a mean of democratizing students, promoting democratic values and ideals. Finally, it aims to record how these perceptions are reflected in teachers' teaching choices and methods.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
